Άνδρος Γεωργίου

Στις αρχές της δεκαετίας τηνς δεκαετίας του ΄60 έχουμε τις πρώτες κυκλοφορίες μεγάλων δίσκων 33 στροφών ενώ το 1964 εγκαινιάζονται στο εργοστάσιο της Ριζούπολης νέα πολυκάναλα στούντιο που παρέχουν στους ερμηνευτές και τους μουσικούς την δυνατότητα να γράφουν πλέον χωριστά, και όχι όλοι μαζί ταυτόχρονα, όπως γινόταν μέχρι τότε.

Παράλληλα τα λαϊκά μαγαζιά αρχίζουν να «χάνουν» τον αυθεντικό τους χαρακτήρα, το ύφος και τη φιλοσοφία τους και απομακρύνονται από το αρχικό μοντέλο και τις ανάγκες που τα δημιούργησαν. Οι σημαντικοί λαϊκοί τραγουδιστές συνεχίζουν να κάνουν επιτυχίες αλλά μικρότερης καλλιτεχνικής και εμπορικής εμβέλειας. Κορυφώνεται η αγωνία για το σουξέ, ενώ επικρατεί μία αμηχανία και μία αδυναμία έκφρασης των νέωνκοινωνικών δεδομένων. Αλλά και οι ίδιες οι εταιρίες επιθυμούν να αποστασιοποιηθούν από το κλασικό λαϊκό άκουσμα και στρέφονται προς ένα πιο μοντέρνο, ανάλαφρο, «μεταλλαγμένο» λαϊκό τραγούδι και προς περισσότερο «έντεχνες» κατευθύνσεις.