นิยาย ธรรมะ สติ มา พา ปล่อย
ผ้าไตรจีวรที่สวยที่สุด ไม่ใช่ผ้าไหมถักทองคำ แต่คือผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้าพ่อแม่ยามแก่เฒ่า ด้วยใจกตัญญู
สติและลมหายใจ คือสมบัติชิ้นสุดท้ายที่ไม่มีใครแย่งชิงได้
ข้าวปลาอาหารเพียงน้อยนิด หากแบ่งปันด้วยจิตเมตตา ย่อมมีค่ายิ่งกว่าทองคำท่วมหัว
แจกันที่สวยที่สุด ไม่ใช่แจกันที่ไร้รอยร้าวแต่คือแจกันที่ปั้นขึ้นจากมือที่รู้ตื่น และใจที่รู้เย็น
มือถือสาก ปากถือศีล เป็นภัยต่อตนเองที่สุด
ความจนไม่ใช่ ข้ออ้างของการทำชั่ว จนทรัพย์ แต่ อย่าจนใจ
ธรรมะ คืออริยทรัพย์ทรัพย์สินเงินทองใช้แล้วก็หมดไป ปัญญาคุณธรรมที่สั่งสมไว้ เป็นสมบัติล้ำค่าติดตามตัว