คลังแสงสว่างแห่งปัญญา

ไม่ต้องวิ่งตาม… ความรักที่ใช่ จะเดินมาหาเอง

อย่ายกคุณค่าตัวเอง… ให้คนอื่นเป็นคนกำหนด

ความคาดหวัง… คือประตูของความเจ็บปวด

ยิ่งไขว่คว้า…ยิ่งเหนื่อย เพราะความรักที่ไม่ใช่

ปล่อยวาง...เพื่อให้หัวใจเบา

คนที่รักกันจริง… จะเติบโตไปด้วยกัน

คู่แท้… ไม่ต้องตามหา ถ้าใจพร้อม เขาจะมาเอง

คนบางคน… เขามาเพื่อให้เรารู้ว่า “ไม่ใช่”

จุดอิ่มตัวของความรัก… ไม่ใช่เพราะหมดใจ แต่เพราะหมดความพยายาม

ชีวิตคู่… ต้องปรับ ต้องเรียนรู้ จึงจะอยู่กันได้นาน

เราบังคับให้ใครรักเราไม่ได้ แต่เรารักตัวเองได้เสมอ

ความใส่ใจคือรูปแบบที่บริสุทธิ์ที่สุดของความรัก

ความรักที่แท้…ไม่ใช่รักที่ทำให้เหนื่อย แต่คือรักที่ทำให้ใจเราเติบโต

รักที่ดีคือรักที่ไม่ทำให้ใครเล็กลง

อย่ารอให้สาย…เพราะไม่มีใครรู้ว่าวันไหนจะหมดลมหายใจจงรัก…ขณะที่ยังมีเวลาและให้อภัย…ขณะที่ยังมีโอกาส

เรามักคิดว่าเขาคือความสุขแต่แท้จริง…เขาเป็นเพียง บทเรียน’ที่เข้ามาสอนให้เรารู้จักคำว่า ปล่อยวางมา

“ความรักที่พัง…ไม่ใช่จุดจบของชีวิตอย่าพังตามความรักนั้นไปด้วยเพราะหัวใจเรายังมีค่า

บางคนมาเพื่อสอนใจ บางคนมาเพื่อใช้กรรม และบางคน…มาเพื่อเติบโตไปด้วยกัน

อย่าโกรธ…อย่าแค้น ปล่อยให้กรรมสอนเขาเองเพราะการถือแค้น…คือการเผาใจตัวเรา

อย่ารักใคร…จนลืมรักตัวเอง เพราะไม่มีใครอยู่ดูแลใจเราได้นานเท่าตัวเรา

ธรรมะสอนใจ เรื่องความรัก รักให้เป็นจะไม่เจ็บอีกต่อไป

คู่แท้ไม่ต้องตามหา ถ้าใจเราพร้อมเขาจะมาเอง

รักคนอื่นให้เป็น ต้องเริ่มจากรักตัวเองเป็นก่อน

ถ้าใจเรายังว่างเปล่า อย่าหวังให้คนอื่นมาเติมเต็ม

การให้อภัย คือของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในความรัก

เมื่อความรักกลายเป็นการเอาชนะ ไม่มีใครชนะจริงๆ

วิธีแก้คู่กรรม ให้อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข

เมื่อหมดบุญร่วมกันต่อให้ฝินก็อยู่ด้วยกันไม่ได้

ยิ่งยื้อยิ่งเจ็บยิ่งฝืนยิ่งทุกข์จงวางลงแล้วจะพบความสงบ

รักไม่เท่ากัน…ยิ่งฝืนยิ่งเจ็บ