AlexFlo

Κάθε βράδυ αδειάζω την καρδιά μου μα μέχρι το πρωί γεμίζει πάλι.
Αργές σταγόνες από σένα στάζουν μέσα στο απαλό χάδι της νύχτας.
Το χάραμα ξεχειλίζω από σκέψεις για 'μας, μια οδυνηρή ευχαρίστηση που δε μου δίνει ανακούφιση καμιά.
Η κομψή δέσμη της επιθυμίας δεν μπορεί να χωρέσει την αγάπη.
Ρωγμές διάσπαρτες βάφουν με βαθυκόκκινο χρώμα τις μέρες μου.
Ατέλειωτες, θλιμμένες μέρες, που γεμίζουν πληγές με τρυφερότητα, νοσταλγία και πόθο,
ξοδεύονται αναζητώντας ένα δακτυλικό αποτύπωμα,
ένα άρωμα, μια ανάσα που άφησες πίσω...