مولانا فضل الله نوری
جایگاه نماز جماعت در سیرهٔ سلف | Ҷойгоҳи намози ҷамоат дар роҳи пешиниён
طمع كُشنده وقاتل است | Ҳирс қотил аст.
اگر نماز حفظ نشود، هیچ چیز حفظ نخواهد شد | Агар дуо ҳифз нашавад, ҳеҷ чиз ҳифз нахоҳад шуд.
خیلی ها همهچیز دارند, اما آرام نیستند | Бисёриҳо ҳама чизро доранд, аммо онҳо дар сулҳ нестанд.
تغییر را از خود شروع کن | Тағйиротро бо худатон оғоз кунед.
زندگى تلخ مى شود وقتى در هرجاى جدى مى شويد | Зиндагӣ талх мешавад.
تعهد که با الله کردی | Он ваъдае, ки ба Худо додаед
تو خودت نمی خواهی از حرام دورى كنی | Шумо худатон намехоҳед, ки аз ҳаром дур бошед.
خاتمه، کمر شکن است | Охираш дилшикан аст.
طعنهای که محمد بن سیرین زد | Тамасхуре, ки Мухаммад ибни Сирин карда буд
من دردى دارم كه كوه ها نمى توانند آنرا تحمل كند | Дарде дорам, ки кӯҳҳо тоқат карда наметавонанд.
طعنه مزن که ممکن خودت به آن گرفتار شوی | Тамасхур накунед, шояд худатон ба он гирифтор шавед.
مال حرام اثرش در زندگى نمايان مى شود | Оқибатҳои сарвати ҳаром дар зиндагӣ намоён аст.
قصه عجيب! | Ҳикояи аҷиб!
چه وقت این امت بخشم می آید؟ | Ин миллат кай хашмгин мешавад?
کوچک شمردن گناه، بزرگترین گناه است | Гуноҳро паст задан бузургтарин гуноҳ аст.
زمین تکان خورد تا قلبها تکان بخورد | Замин чунбид, то дилҳо биларзанд.
کمبود سرمایه نیست، کمبود غیرت است | Ин нарасидани сармоя нест, ин набудани гайрат аст.
آیا شکست را قبول کرده اید؟ | Оё шумо мағлубиятро қабул кардед?
ريز مسئله ها عامل بسيارى از مشكلات | Мушкилоти хурд боиси мушкилоти зиёд мегардад.
کور و نابینا وارد خانه های مردم شوید | Ба хонаҳои мардум кӯр ва кар дохил шавед.
خانه آباد تان را بر سرتان خراب ميكنند | Дар сари ту хонаи зебои туро вайрон мекунанд.
يا رسول الله شفاعت نكن ! | Эй Расули Худо, шафоат макун!
چه کسی واقعاً دیندار است | Ки дар ҳақиқат диндор аст?
به التماس كردن مجبورش نكن آبرويش نبريد | ба илтимос кардан маҷбураш накун, обруяш набуред
ما از شما پیش الله شکایت می کنیم | Аз ту ба Худо шикоят мекунем.
امتحان در نعمت و قدرت | امтиҳон дар неъмат ва қудрат
توکل نصف دین است | твакл нисфи дин аст
کمک کنید مهاجرین را, تا الله متعال یاری کند شما را | Ба муҳоҷирон кумак кунед.
محرم؛ ماهِ عبادت، نه بدعت | Муҳаррам: Моҳи ибодат, на бидъат