A มะนุดดาวพุธ
“A มะนุดดาวพุธ” คือพื้นที่เล็ก ๆ สำหรับผู้คนที่กำลังพยายามเข้าใจตัวเองและโลกใบนี้
ที่นี่ไม่มีคำสอน ไม่มีการตัดสิน มีเพียงความเข้าใจ ความรู้สึก และเรื่องราวของมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง
บางตอนอาจพูดถึงความเหงา ความเงียบ ความเหนื่อย หรือความไม่เข้าใจในชีวิต
แต่ทุกถ้อยคำจะค่อย ๆ พาใจให้กลับมานุ่มนวล และเห็นคุณค่าของการเป็น “แค่คนธรรมดา” อีกครั้ง
---------
“Amanud_dawputh” (Human from Mercury) is a small corner for those trying to understand themselves and this world.
There are no lessons and no judgments here — only understanding, emotions, and stories of ordinary humans.
Some moments may touch loneliness, silence, or the confusion of living,
but every word gently reminds us that being “just human” is already enough.
จะเข้าใจอย่างไร เมื่อคนที่เรารู้จัก ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
ทำไมบางคนถึง “เปลี่ยนไป” จนเราไม่รู้จัก
ทำไมบางคนถึงต้องถ่ายรูปอาหาร ก่อนกินเสมอ?
ทำไมบางคนไม่ชอบโพสต์อะไรลงโซเชียลเลย?
ทำไมบางคนถึง “ยังคิดถึง” ทั้งที่บอกว่าลืมแล้ว
ทำไมบางคนไม่ชอบขอความช่วยเหลือใครเลย?
ทำไมบางคนถึงโพสต์ทุกอย่างในชีวิตลงโซเชียล?
ทำไมเราถึงรู้สึกโดดเดี่ยว ทั้งที่มีเพื่อนในโซเชียลนับพันคน
ทำไมบางคนถึงไม่อินกับเทศกาล เหมือนคนอื่นในโซเชียล?
ทำไมบางคน “ร้องไห้” แล้วรู้สึกโล่ง
คนที่อยู่ข้าง ๆ คนชอบเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว ควรเข้าใจอย่างไรดี?
ทำไมบางคนถึงเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว?
ถ้าเขากลับมาอีกครั้ง เราควรต้อนรับไหม หรือปิดประตูใจ
ทำไมบางคนถึง “กลับมา” หลังจากหายไป
คนที่อยู่ในความสัมพันธ์ไม่ชัดเจน ควรทำยังไงกับใจตัวเอง
ทำไมบางคนถึง “ไม่ให้สถานะ” ทั้งที่ดูเหมือนผูกพัน
อยู่ข้างคนที่ยังไม่รู้ใจตัวเอง ควรเข้าใจอย่างไรดี?
ทำไมเราถึงไม่รู้ว่า “ตัวเองต้องการอะไร”?
ถ้าวันหนึ่งเราโดนตัดออกจากชีวิตใคร ควรทำอย่างไร?
ทำไมบางคนถึงตัดความสัมพันธ์เงียบ ๆ?
คนที่อยู่ข้าง ๆ คนเย็นชา ควรเข้าใจอย่างไรดี?
ทำไมบางคนถึงดูเฉยชา?