دکلمه و داستان
هر قسمت، شما را به دل داستانهای کوتاه، پرتحرک و عمیق میبرد. داستانهایی که از زوایای مختلف به زندگی نگاه میکنند و احساسات گوناگون را در شما برمیانگیزند. همراه با چاشنی دکلمههای ادبی و شاعرانه، این قطعات صوتی، تجربه ای منحصر به فرد را برایتان رقم میزنند.
اگر دنبال فرار از روزمرگیها و غوطهور شدن در داستانهای جذاب هستید، به "دکلمه و داستان" خوش آمدید. این چینل، محلی امن است برای کسانی که به دنبال آرامش و تجربههای هنری فاخر میگردند. پس با من همراه شوید و به سفر عجیب و غریب کلمات بروید.

"دیگر عاشق نمیشوم! | دکلمه: سمیرا موسیخیل"

"عشقی که مرزها را میشکند – دکلمه ای زیبا با صدای سمیرا موسی خیل"

دکلمهای دلنشین با صدای سمیرا موسیخیل

"تو نمیخواهی عزیزت بشوم" – دکلمه ای از سمیرا موسی خیل

"بیقرارت نیستم" – روایتی از عشق و جدایی (با صدای سمیرا موسیخیل)

شعر زیبا ( با صدای شگوفه « فیضی » )

شعر زیبا ( با صدای بانو شگوفه « فیضی» )

"ده جمله طلایی که زندگی تان را تغییر میدهد | الهامبخش و انرژی بخش"

دکلمه بسیار احساسی و زیبا:در وصف زن(با صدای شگوفه فیضی)

بی همگان به سر شود. بی تو به سر نمیشود.با صدای شگوفه فیضی

دکلمه عاشقانه با صدای شگوفه فیضی

زندگینامه مولانا جلال الدین محمد بلخی

هر زمان بی کس شدی تنها شدی یادم بکن (با صدای شگوفه فیضی)

بر مزارم گریه کن اشکت مرا جان میدهد(با صدای شگوفه فیضی )

یا رب مرا یاری بده تا سخت آزارش کنم

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است (با صدای شگوفه فیضی)

لایق وصلی نگردیدم به هجران ساختم(با صدای شگوفه فیضی)

دکلمه جوره ای ناز افرین

نعت شریف در وصف رسول الله( ص) با صدای زیبا شگوفه فیضی

همه جا دکان رنگ است همه رنگ می فروشد(با صدای زیبای شگوفه فیضی)

شعر هوا پاییزی و بارانی ام من(با صدای زیبای شگوفه فیضی)

سخت است بخندی و دلت غم زده باشد (دکلمه شگوفه فیضی)

ز بازار محبت غم خریدم(شعر صوفی عشقری) دکلماتور: شگوفه فیضی

مناجات با خداوند (با صدای شگوفه فیضی)

د مينه زور به درته و شایمپخلا به دی کرم(شعر خواجه عبدالله انصاری)با صدای زیبای شگوفه فیضی

شبی شاید رها کردم جهان چون سراپم را با صدای زیبای( شگوفه فیضی)

نسیم وصل به افسردگان چه خواهد کرد؟

نه تنها سوی من آن سنگدل مایل نخواهد شد(با صدای شاکر نطری)

تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم

شعر نیم شب دل غرق دویا شد گمان کردم تویی(دکلمه شاکر نظری)