วัดป่ามณีกาญจน์
17-12-2568——ทุกอย่างมันไม่เข้ามาที่ใจของเรามันไปถูกทิฏฐิ มานะ อาสวกิเลส หุ้มห่อใจของเราอยู่
16-12-2568. สักกายทิฏฐิ เป็นตัวหุ้มห่อจิตใจไม่ให้เปิดตาออกมาเห็นสัจธรรมทั้ง ๔
15-12-2568——ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา มันอ่อนเราก็บำรุงมันเข้าไป
14-12-2568——คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ว่าจะพ้นทุกข์ได้จริงมันเกิดขึ้นมาหรือยังในหัวใจของเรา
13-12-2568-เรื่องภัยพิบัติภายนอกเป็นเรื่องไร้สาระแต่ภัยพิบัติภายในกายของเรา จะต้องทำความเข้าใจ
11-12-2568——เราไม่เข้าใจ เราไม่เข้าถึง เราไม่พัฒนาตัวเราให้เห็นตามความเป็นจริง
10-12-2568—-ถ้าเรามีมาตรฐาน เค้าเรียกว่าปฏิปทา
09-12-2568—-จริงๆ แล้วไปแก้ที่อวิชชาตัวเดียว คือผู้ไม่รู้ทำความรู้ให้มันแจ้งขึ้นมามันก็จบ
08-12-2568---อุเบกขาสัมโพชฌงค์ เป็นองค์ของการตรัสรู้
07-12-2568—-เราอยู่กับสติ อยู่กับกาย อยู่กับใจ อยู่กับความรู้
06-12-2568 ถ้าเราเป็นคนสัมมาทิฏฐิเราก็ต้องเห็นภัยของวัฏฏะ
05-12-2568---อย่าไปหวังลมๆ แล้ง ๆ ว่ารอพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป
04-12-2568 รูปธรรมก็คืออัตภาพร่างกายของเราก็คือรูปธรรมนามธรรม
03-12-2568---ถ้าเราข้ามวัฏฏะไม่ได้ เราไม่ได้ทำอะไรไว้เลยเราจะไปนั่งที่ตรงไหน ไปนอนที่ตรงไหน
1-12-2568—-เวลาก็เป็นของเรา โอกาสก็เป็นของเราเพียงแต่ว่าเราทำให้แจ้งในสัจธรรมทั้ง ๔
26-11-2568-การทำงานในด้านสมาธิภาวนา เราลองเป็นคนโง่ดูสิ
25-11-2568-ถ้าเราเข้ามาพิจารณากาย อันนี้เรียกว่ารูปถ้าเราไปพิจารณาจิต เรียกว่าอรูปภพ
23-11-2568---การที่เราจะเห็นภัยของวัฏฏะ เราต้องทิ้งสิ่งมั่วหมองทั้งหมด
22-11-2568—ขอให้ทำลายตัวสักกายะทิฏฐิได้เท่านั้นตัวอื่นมันก็เป็นแค่เงามันเท่านั้น
21-11-2568---พุทโธ เม ธัมโม เม สังโฆ เม สะระณัง วะรังมันมีขึ้นมาที่หัวใจของเราหรือยัง
18-11-2568—-เราไม่เข้าใจตามหลักแนวทางของอริยสัจ อริยมรรค เราไปเข้าใจตามแนวทางของมิจฉาทิฏฐิ
17-11-2568---ถ้ารู้สึกว่ามันมีดีเมื่อไหร่มันมีความสุขเมื่อไหร่อันนั้นคือ "หลง"
16-11-2568--เราต้องเอาธรรมะ คือสัจจะ คือธรรม คืออริยสัจ มาเป็นเครื่องอยู่ของกาย ของใจ
11-11-2568—-สัมปชัญญะของจิตเรามันมีไม่บริบูรณ์เราต้องพยายามสร้างมันขึ้นมาให้มันบริบูรณ์
10-11-2568---เราไม่ได้สนใจว่าต้นตอมันอยู่ที่ไหนต้นตอมันอยู่ที่ใจของเรา
09-11-2568-ผลประโยชน์ของพระศาสนาก็คือตัวของเราเป็นผู้ได้รับผลประโยชน์เต็มที่
08-11-2568 เราไม่เห็นความทุกข์อันนั้นว่ามันเป็นสัจธรรม เราไม่เห็นความทุกข์อันนั้นว่ามันเป็นของจริง
07-11-68 เป้าหมายในการจัดงาน เราต้องการที่จะให้คนมาร่วมทำบุญ มาร่วมประพฤติธรรม
06-11-2568-การปฎิบัติทุกวันนี้ก็คือมันไปติดอยู่ในสมมุติมันก็เลยไม่ลงไปถึงใจ