Ortadoğu'da Sıradan Bir Cinayet | Şiir | Bülent PARLAK

Ortadoğu'da Sıradan Bir Cinayet

Seni kurşuna dizerler,
bir çocuk cesedini sektirirler ayaklarında.
Hayat, zamansız bir ölümdür Ortadoğu'da.

Göçten kalan açık bir yara
ve soyguncular halay çekerken
ganimetin başında,
Doğmak, pişman olmanın yarısıdır Ortadoğu'da

Her şeyi anladim sanmanın dudaktan  esirgediği o çelimsiz gülüş...
Anne, ne yaman yalnızız.
Tek kişilik aşklar destan olur Ortadoğu'da

Göğsüme kurulup yatar bir soğuk,
Ah ! dedim
kaburgama çarpan ayaz nerede
sabahlar avluya geç kalır Ortadoğu'da

Bir tayın gözlerine sinmiş yorgunluk,
Kurşun tükürür bir tüfek,
Gulmek yakismaz hiçbir kahkahaya
Özgürlük, bir organ mafyasıdır Ortadoğu'da.

Söyleyemediklerini sessizliğe
emanet eden bir kadın,
Nasıl da büyüyüp buluşmuştur kendi yasıyla.
Eksik kalmak, bir alışkanlıktır Ortadoğu'da.

Kimseye eyvallahı olmayan bir kırgınlıktır bendeki
Ne unutulan, ne hatırlanabilen
Babalar, ağlamanın başka bir yolunu bulur Ortadoğu'da.

Şimdi kim söyleyecek yapraklara, sonbaharın geldiğini
Kar üşür, kimse inanmaz elleri olduğuna.
Tütünle çömelir yüzyıllık bir dalgınlık Ortadoğu'da

Bir yolu ortalayıp yürür, uçmaya üşenen kuşlar.
"Kıyamet gerçek yüzünü gösterir" kıvamında bir yalanla.
Derin bir mütarekedir kabullenmek; Ortadoğu'da.

Coşkuyla gittiğim her yerden,
Elimi tel örgülere sürerek geri döndüm.
Döndüm ve kalmadığım yerden devam ettim.
Herkesin özlediği bir uzak vardır; Ortadoğu'da


Şiir: Bülent PARLAK
Yorum: Ali Fırat ÇALIŞGAN