Η χώρα όπου τα ΔΥΟ Φρύδια… είναι ΥΠΕΡΒΟΛΗ! - 50 πράγματα που δεν γνωρίζατε για το Τατζικιστάν!

Το Τατζικιστάν είναι από εκείνες τις χώρες που αν δείξεις σε κάποιον τον χάρτη, θα σου πει «πού ακριβώς είναι αυτό;», αλλά αν του δείξεις φωτογραφίες, θα νομίζει ότι βλέπει ντοκιμαντέρ για άλλον πλανήτη.

Πρόκειται για μια μικρή, ορεινή χώρα στην καρδιά της Κεντρικής Ασίας, στριμωγμένη ανάμεσα σε γίγαντες: Αφγανιστάν, Κίνα, Κιργιστάν και Ουζμπεκιστάν. Δεν έχει πρόσβαση σε θάλασσα, αλλά δεν της λείπει καθόλου το νερό, αντί για παραλίες έχει παγετώνες, ορεινά ποτάμια και λίμνες σε υψόμετρα που «κόβουν την ανάσα» στην κυριολεξία.

Περισσότερο από το 90% του εδάφους της καλύπτεται από βουνά, πράγμα που την κάνει μία από τις πιο ορεινές χώρες στον κόσμο.

Στο ανατολικό και νοτιοανατολικό τμήμα της υψώνεται το ξακουστό ορεινό σύστημα του Παμίρ, το επονομαζόμενο και «Στέγη του Κόσμου» – ένα τεράστιο σύμπλεγμα κορυφών, παγετώνων και οροπεδίων, όπου το ύψος των 3.000–4.000 μέτρων είναι… καθημερινότητα.


Εκεί δεσπόζει και η υψηλότερη κορυφή της χώρας, το Πικ Ίσμοιλ Σομονί (Ismoil Somoni Peak), στα 7.495 μέτρα.

Παλιά λεγόταν «Πικ του Στάλιν» και στη συνέχεια «Πικ του Κομμουνισμού», γιατί ήταν η υψηλότερη κορυφή ολόκληρης της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα φέρει το όνομα του εμίρη Ισμαήλ Σαμανί, ιδρυτή της δυναστείας των Σαμανιδών, και παραμένει ένας από τους μεγάλους «στόχους» των ορειβατών υψηλού υψομέτρου σε όλο τον κόσμο.
centralasia-travel.com

Η χώρα, αν και σχετικά μικρή σε έκταση σε σύγκριση με τους γείτονές της, έχει τεράστια υψομετρική ποικιλία: από κοιλάδες με ποτάμια και εύφορες λωρίδες γης μέχρι γυμνές, πετρώδεις πλαγιές και παγετωνικά τοπία. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζει σε κοιλάδες και χαμηλότερα υψόμετρα, γιατί τα βουνά, όσο εντυπωσιακά κι αν είναι, κάνουν τη γεωργία, τις μετακινήσεις και τις υποδομές πολύ πιο δύσκολες.


Ιστορικά, το Τατζικιστάν βρέθηκε για αιώνες στο σταυροδρόμι μεγάλων εμπορικών και πολιτισμικών διαδρομών. Από εδώ περνούσαν κλάδοι του Δρόμου του Μεταξιού, φέρνοντας εμπόρους, στρατούς, ιδέες και θρησκείες. Στην περιοχή έδρασαν περσικά βασίλεια, αραβικές δυναστείες, μογγολικές εκστρατείες και, πολύ αργότερα, η ρωσική και σοβιετική επιρροή. Η σύγχρονη Δημοκρατία του Τατζικιστάν γεννήθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κουβαλώντας μαζί της τόσο το περσικό-ιρανικό της πολιτισμικό βάθος όσο και το σοβιετικό της παρελθόν.

Η κουλτούρα της χώρας είναι ένα μίγμα παλιού και νέου: παραδοσιακή μουσική, ποιητική παράδοση στα τατζικικά (μια γλώσσα πολύ κοντά στα φαρσί), πολύχρωμες αγορές, αλλά και σοβιετικού τύπου πολεοδομία στις μεγάλες πόλεις, όπως η πρωτεύουσα Ντουσάνμπε. Εκεί θα δεις πλατιούς δρόμους, μνημεία, πάρκα, αλλά και σύγχρονα κτίρια να υψώνονται δίπλα σε παλιά σοβιετικά μπλοκ.

Παρά το εντυπωσιακό φυσικό του ανάγλυφο, το Τατζικιστάν δεν είναι ακόμα τουριστικός «μαγνήτης» όπως άλλες χώρες. Αυτό όμως του δίνει και μια ιδιαίτερη γοητεία: πολλές από τις κοιλάδες και τις λίμνες του παραμένουν σχεδόν ανέγγιχτες, και η καθημερινή ζωή στις ορεινές κοινότητες ακολουθεί ακόμα ρυθμούς που θυμίζουν άλλη εποχή. Οι άνθρωποι στηρίζονται πολύ στις οικογένειες και τις τοπικές κοινότητες, η φιλοξενία παίζει τεράστιο ρόλο, και ο επισκέπτης συχνά νιώθει ότι ταξίδεψε, όχι μόνο σε άλλη χώρα, αλλά και σε άλλον χρόνο.

Με λίγα λόγια, το Τατζικιστάν είναι μια χώρα αντιθέσεων: μικρή σε μέγεθος, αλλά τεράστια σε υψόμετρο· φτωχή σε πόρους, αλλά πλούσια σε φυσική ομορφιά και ιστορία· άγνωστη στους περισσότερους, αλλά με τοπία και ιστορίες που μπορούν να σταθούν δίπλα σε οποιονδήποτε «διάσημο» προορισμό του πλανήτη. Μια χώρα που, όσο τη γνωρίζεις, τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς ότι ο τίτλος «Στέγη του Κόσμου» δεν είναι καθόλου υπερβολικός.