🌹ظلم وحشتناک ایران برمهاجرین افغان|اخراج گسترده وبی سابقه مهاجرین افغان ازایران

مسئله اخراج مهاجرین افغان از ایران و شرایط زندگی آنها در این کشور، همواره یکی از موضوعات پیچیده و مورد بحث بوده است. ایران برای دهه‌ها میزبان میلیون‌ها مهاجر و پناهنده افغانستانی بوده است که بسیاری از آنها به دلیل جنگ و ناامنی در کشورشان به ایران پناه آورده‌اند.
وضعیت حقوقی و اجتماعی مهاجرین افغان در ایران
مهاجرین افغان در ایران به چند دسته تقسیم می‌شوند:
دارندگان مدارک اقامتی معتبر (کارت آمایش، گذرنامه و ویزا): این افراد دسترسی محدودتری به برخی خدمات دارند.
افراد فاقد مدرک: تعداد زیادی از مهاجرین افغان بدون مدارک قانونی در ایران زندگی می‌کنند که این موضوع وضعیت آنها را بسیار آسیب‌پذیر می‌کند.
نهادهای بین‌المللی مانند کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در ایران حضور دارند و تلاش می‌کنند تا خدماتی را به پناهندگان ارائه دهند، اما دسترسی به تمامی این افراد و پوشش کامل نیازهایشان دشوار است.
مهاجرین افغان در ایران با چالش‌های متعددی روبرو هستند، از جمله:
محدودیت‌های شغلی: بسیاری از آنها تنها به کارهای کم‌درآمد و سخت دسترسی دارند و از حقوق کامل کارگری محروم هستند.
محدودیت‌های تحصیلی: دسترسی به آموزش برای کودکان مهاجر، به ویژه آنهایی که فاقد مدارک هستند، با چالش‌هایی همراه است.
محدودیت‌های بهداشتی و درمانی: دسترسی به خدمات درمانی و بهداشتی نیز برای بسیاری از آنها دشوار و پرهزینه است.
محدودیت‌های تردد: طبق قوانین ایران، اتباع افغانستانی فاقد مدرک صرفاً در استان‌های محل سکونت خود مجاز به تردد هستند و جابجایی بین استان‌ها برایشان ممنوع است.
اخراج و بازگشت اجباری
در سال‌های اخیر، به ویژه پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان و همچنین با تشدید مشکلات اقتصادی و اجتماعی در ایران، روند اخراج مهاجرین افغان، به خصوص آنهایی که فاقد مدارک هستند یا اقامتشان منقضی شده، شدت گرفته است. گزارش‌ها حاکی از اخراج گسترده و انبوه مهاجرین، گاهی ده‌ها هزار نفر در هفته، از طریق مرزهایی مانند اسلام‌قلعه (در هرات) است.
سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری بارها نسبت به این اخراج‌های گسترده و وضعیت بشردوستانه ناشی از آن ابراز نگرانی کرده‌اند. این سازمان‌ها هشدار داده‌اند که بازگشت اجباری این تعداد زیاد از افراد به افغانستان، که خود با بحران‌های اقتصادی و انسانی دست و پنجه نرم می‌کند، می‌تواند به یک فاجعه انسانی منجر شود. برخی از این افراد دهه‌ها در ایران زندگی کرده و فرزندانشان در ایران متولد شده‌اند، اما اکنون مجبور به ترک این کشور هستند.
اتهامات "ظلم و ستم" و برخوردهای نامناسب
درباره "ظلم و ستم" دولت و مردم ایران نسبت به مهاجرین افغان، گزارش‌ها و روایت‌های متعددی وجود دارد:
برخوردهای قهری و خشن: مهاجرینی که اخراج شده‌اند، گاهی از برخوردهای نامناسب و خشونت‌آمیز نیروهای انتظامی ایران در حین بازداشت و انتقال به مرز خبر می‌دهند.
سوءاستفاده‌های مالی و نقض حقوق کار: کارفرمایان در برخی موارد از وضعیت غیرقانونی مهاجرین سوءاستفاده کرده و حقوق کمتری به آنها می‌پردازند یا حقوقشان را کامل پرداخت نمی‌کنند.
تبعیض و نژادپرستی: متأسفانه، در جامعه ایران نیز گاهی اوقات نگاه‌های تبعیض‌آمیز و نژادپرستانه نسبت به مهاجرین افغان وجود دارد که می‌تواند منجر به رفتارهای نامناسب از سوی برخی افراد شود. کمپین‌های رسانه‌ای نیز گاهی به "افغان‌هراسی" دامن می‌زنند.
محدودیت‌های شدید قانونی: لغو قولنامه‌های اجاره منزل برای اتباع غیرمجاز و پلمپ املاک اجاره داده شده به آنها، نمونه‌ای از سیاست‌های سخت‌گیرانه دولت است که می‌تواند منجر به بی خانمانی این افراد شود.
این موضوع ابعاد انسانی، حقوقی و اجتماعی گسترده‌ای دارد و نیاز به توجه جدی از سوی جامعه بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری دارد تا اطمینان حاصل شود که حقوق انسانی این افراد، حتی در صورت بازگشت، رعایت می‌شود و کرامت آنها حفظ می‌گردد.