Dilek Ağacı’ndan Monolitlere: Göbeklitepe’nin Büyüleyici Şifreleri

Zamanın Başladığı Yerde: Göbeklitepe, Urfa ve Sonsuzluğa Açılan Kapılar

Göbeklitepe… Sadece taşlardan ibaret bir arkeolojik alan değil, insanlık tarihinin sessiz ama derin bir çığlığı. 12 bin yıl öncesine uzanan bir davet gibi. O gün Göbeklitepe’nin topraklarına adım attığımızda, sanki zaman bir anda durdu. Monolitik yapılar, üstlerindeki anlamı çözülememiş semboller, dilek ağacının altında savrulan kumaş parçaları… Her şey, birer işaretti. Hem kendimize hem geçmişimize dair. Hava ise o kadar mistikti ki; sisli bir örtünün altından tarihi görmeye çalışıyormuşuz gibiydi. Ne tam aydınlık ne karanlık. O gri ton, bu yerin gizemine tam anlamıyla hizmet ediyordu.

Buradan sonra Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi’ne geçtik. Ve açık söyleyeyim, bugüne kadar gördüğüm en etkileyici müzelerden biri. Göbeklitepe’den çıkarılan taşlar, heykeller, semboller… Her biri özenle yerleştirilmiş, her biri sizi içeri çekiyor. Zamanın katmanları arasında yürürken, binlerce yılın üzerinden geçiyorsunuz adeta. Sadece geçmişe değil, bir uygarlığın doğuşuna tanıklık ediyorsunuz.

Ve tabii Balıklıgöl… Rivayetlerin gölgesi altında yüzlerce balık arasında ilerlerken, gölün kenarında süzülen hafif rüzgarın sesiyle bir başka zamana daha ışınlandık sanki. Halil-ür Rahman Camii, Rızvaniye Medresesi, Ayn Zeliha Gölü… Hepsi bir tablo gibi karşımızdaydı. Hem dinî hem kültürel anlamda bu kadar yoğun bir atmosferde yürümek, insanın kalbinde derin izler bırakıyor.

Urfa sadece tarihiyle değil, mutfağıyla da kendine aşık ediyor. Ciğer kebabı, lebeniye çorbası, borani, fıstıklı katmer… Hepsi damakta iz bırakan tatlar sundu. Küçük bir çay molasında bile, şehrin misafirperverliğiyle karşılaşıyorsunuz. Güler yüzlü esnaflar, sizi bir yerden bir yere yönlendiren yardımsever insanlar… Turistik değil, gerçekten içten.

Gezimiz boyunca hava serin ama açık bir gökyüzüyle bize eşlik etti. Ne üşüttü ne terletti. Ama bu coğrafyada gezerken rahat ayakkabılar, ince bir mont ve bol su olmazsa olmaz. Özellikle Göbeklitepe gibi açık alanlarda zaman nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz. Araç kiralamanın da büyük avantaj sağladığını söylemeden geçemeyeceğim. Bu sayede hem zamandan tasarruf ettik hem de dilediğimiz yerlere özgürce ulaşabildik. Kaldığımız otelin merkezi konumu, şehri yürüyerek keşfetmemizi kolaylaştırdı. Otelden çıkıp birkaç adımda tarihi sokaklara karışmak gibisi yok.

Ve en önemlisi: insanlarla kurulan bağlar. Oturduğumuz bir çay bahçesinde sohbet ettiğimiz yaşlı bir amcanın tavsiyesiyle gördüğümüz ara sokaklar, lokal bir esnafın yönlendirmesiyle ulaştığımız gizli köşeler… Bunlar gezinin gerçek hazineleri. Urfa sadece taş binalar değil, aynı zamanda insanıyla da yaşayan bir tarih.

Eskiyle yeninin iç içe geçtiği, hem medeniyetin köklerine hem bugünün ritmine sahip bir şehir Urfa. Göbeklitepe’nin sessizliğiyle, Balıklıgöl’ün huzuruyla, sokakların kalabalığıyla ve sofraların cömertliğiyle… Bu coğrafyada sadece gezmiyorsunuz, yaşıyorsunuz.