Η τράτα - Θανάσης Παπακωνσταντίνου

"Ξάνθη πόλις Ονείρων Μουσικών Σχολείων 2018"
"Η τράτα" του Θανάση Παπακωνσταντίνου από τον Νίκο Κυπουργό μαζί με τα παιδιά των Μουσικών Σχολείων Αλεξανδρούπολης, Αμύνταιου, Άμφισσας, Άρτας, Βόλου, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Κομοτηνής, Λευκάδας, Πειραιά, Πρέβεζας, Πτολεμαΐδας, Ρεθύμνου, Σερρών, Σιάτιστας, Χανίων και Ξάνθης, στην τελετή λήξης.

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Με μια τράτα ολόχρυση
με σουρωτήρι πάτο,
στο σκότος πλέει αβύθιστη
με πλήρωμα φευγάτο.

Αντί πανιά πουκάμισα
και για κουπιά τα χέρια,
ψαρεύει αναστεναγμούς
και τους πουλάει στ’ αστέρια.

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Βρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού.

Χιλιάδες μάτια την κοιτάν
καρδιές την προσκυνάνε,
κι όσοι παραλογίζονται
που πάει τη ρωτάνε.

Πηγαίνω μεσοπέλαγα
με τ’ άλμπουρα της νίκης,
για να χτενίσω τα λυτά
μαλλιά της Βερενίκης

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού

Φεγγάρι παλιοφέγγαρο
φεγγάρι μεταξένιο,
τη νύχτα κάνεις φωτεινή
κι εμένα αλλοπαρμένο.

Οι πρώτοι και καλύτεροι
σε ψάχναν στα ρυάκια,
κι εγώ από τη Λάρισα
σου στέλνω τραγουδάκια.

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η σελήνη μας η κουρελού.