Tak zmienia się lotnictwo! Poznaj system G1000!

Tak zmienia się lotnictwo! Poznaj system G1000!
Film powstał dzięki życzliwości Szkoły Lotniczej Embry-Riddle Aeronautical University. Zapraszam do obejrzenia oryginalnej wersji anglojęzycznej.
   • G1000 Basics  
Zapraszam na nasz fanpage na FB:
  / awiacjadlakazdego  
Jednym z najbardziej popularnych systemów w konwencji glasscockpit jest garmin g1000. G1000 zwykle składa się z dwóch wyświetlaczy, jeden dla przyrządów pilotażowo-nawigacyjnych tzw. pfd, a drugi wielofunkcyjny tzw. mfd.
Pfd wyświetla podstawowe przyrządy pilotażowo-nawigacyjne, które ostatnio omówiliśmy. Chociaż wygląda to nieco inaczej niż na starych zegarach, jest to wciąż stosunkowo proste do zrozumienia. Na środku ekranu znajduje się sztuczny horyzont. Przyrząd ten wygląda niemal identycznie jak klasyczny. Największą różnicą jest to, że horyzont w tle zajmuje cały ekran wyświetlacza. To pokazuje znaczenie tego przyrządu, ponieważ pilot cały czas jest w stanie go kontrolować nawet gdy skupiony jest na innych wskazaniach. Po lewej od sztucznego horyzontu znajduje się prędkościomierz. Zamiast wskazówkowego, mamy tutaj prędkościomierz taśmowy. Na dole taśmy wyświetlana jest prędkość rzeczywista samolotu. G1000 wyliczą ją automatycznie uwzględniając temperaturę otoczenia. Prawa strona wyświetlacza należy do wysokościomierza i wariometru. Tak jak prędkościomierz, przyrządy te również są taśmowe. Na dole taśmy wyświetla się nastawą wysokościomierza, którą ustawił pilot, a na górze taśmy mamy wysokość, którą pilot zaznaczył. Ten znacznik na taśmie wysokości wskazuje wysokość, na której pilot chce lecieć. Z prawej strony wysokościomierza znajduje się wariometr. Zamiast taśmy przesuwającej się w górę i w dół jak poprzednio, mamy tu czarny marker poruszający się góra dół, wskazujący bieżącą prędkość pionową. W przeciwieństwie do klasycznego przyrządu, ten wariometr wskazuje parametr niemal natychmiast. Na dole ekranu mamy wyświetloną żyrobusolę, a właściwie jej poszerzoną wersję nazywaną hsi. Hsi to nic innego jak żyrobusola z dodatkowymi informacjami nawigacyjnymi. Tak jak w klasycznym przyrządzie, róża kursów obraca się, by wskazać bieżący kurs. Odczyt kursu wyświetlony jest również nad znacznikiem, aby informować o dokładnym kursie. Przyrząd ten również wyposażony jest w heading bug czyli znacznik, którym pilot może zaznaczyć zadany kurs. Jedyny przyrząd, który jest wyświetlany kompletnie inaczej niż klasyczny to koordynator zakrętu. Na g1000 podzielony jest on na dwa oddzielne komponenty: chyłkmierz i wektor zmiany kursu. Chyłomierz wyświetlony jest jako część sztucznego horyzontu. W tym przypadku kładka, podobnie jak w klasycznym chyłomierzu, porusza się w lewo i prawo od środka wskazując, który pedał wcisnąć, aby zakręt był skoordynowany. Zakręty standardowe określić można na podstawie wektora zmiany kursu. To linia w kolorze purpurowym poruszająca się po górnej krawędzi hsi, która mówi pilotowi jaki będzie mieć kurs za 6 sekund. Dwa znaczniki po każdej stronie wskazują zakręt standardowy i połowę prędkości zakrętu standardowego.
Mfd po prawej może wyświetlać różne informacje i dane, ale głównym jego celem jest wyświetlanie mapy rejonu otoczenia samolotu. Chociaż nie jest przeznaczona do nawigacji, może znacząco podnieść świadomość sytuacyjną pilota na temat otaczającego terenu i ruchu, który może być zagrożeniem. Po lewej stronie ekranu znajdują się wskaźniki parametrów silnika i innych systemów samolotu. Wskaźniki podzielone są na kilka podstron przy czym najważniejsze znajdują się na głównym ekranie.
Teraz gdy wiemy na co patrzeć, omówmy jak pracuje system.
Jak wcześniej wspomnieliśmy system składa się z różnych komponentów wykonujących swoje zadanie i połączonych ze sobą. O ile dokładny sposób funkcjonowania całego systemu jest tajemnicą firmy, możemy skupić się na przeznaczeniu każdego komponentu i podstawowej zasadzie jego działania. W tym filmie omówimy urządzenia pilotażowo-nawigacyjne. Pierwsza na liście jest centrala aerodynamiczna. Pobiera ona ciśnienie z rurki pitota i portu ciśnienia statycznego, aby wyliczyć naszą prędkość, wysokość i prędkość pionową. Zamiast oddzielnych przyrządów wskazujących te wartości, centrala przetwarza wszystkie ciśnienia, a następnie przesyła wartości prędkości, wysokości i prędkości pionowej do wyświetlenia na ekranie. Centrala ma również połączenie z termometrem zewnętrznym mierzącym temperaturę otoczenia, aby wyliczyć prędkość rzeczywistą.
Klasyczne przyrządy żyroskopowe są zastąpione przez platformę ahrs. Urządzenie to zamiast żyroskopów wykorzystuje czujnik położenia podobne do tych w telefonach, aby określać zmiany pochylenia, przechylenia i odchylenia. Do platformy dołączony jest magnetometr, który służy jako cyfrowa busola magnetyczna. To pozwala platformie znaleźć północny kierunek magnetyczny i zwalnia pilota z obowiązku cyklicznego uzgadniania wskazań z busolą.