භාවනාව පටන්ගන්නේ කොහොමද..? | හසලක සීලවිමල හිමි

#hasalaka_seelavimala_thero #meditation #ධර්මදේශනා #හසලක_සීලවිමල_හිමි #mindfulness #srilanka #බණ #භාවනාව #bana

🟥 "භාවනාවට ප්‍රවේශය" යනු භාවනාව සඳහා සූදානම් වීමක් හෝ භාවනාව පටන්ගැනීමක් නොවේ. එය භාවනාව සිදුවීමට ඇති මූලිකම මානසික බාධක අතහැර දැමීමයි.

මෙය තේරුම් ගැනීමට අප භාවනාවට වාඩිවන විට අපගේ සිතේ සිදුවන දේ දෙස බලමු. අප වාඩිවන්නේ භාවනා කිරීමට වුවත් අප සැබවින්ම කරන්නේ,

1. සටන් කිරීම: සිතුවිලි සමඟ, නිදිමත සමඟ, ශබ්ද සමඟ, වේදනා සමඟ සටන් කිරීම.

2. උත්සාහ කිරීම: සිත "නිහඬ" කිරීමට, සමාධිය "ලබාගැනීමට", යම් සැපක් "දිනාගැනීමට" දරන උත්සාහය.

3. විනිශ්චය කිරීම: "මගේ භාවනාව හරි නැහැ", "මට නම් බෑ", "අද සිත එකඟයි" කියා නිරන්තරයෙන් ලකුණු දීම.

මේවා "භාවනාව" නොව, භාවනාවට ඇති බාධක වේ.

🟥 සැබෑ "ප්‍රවේශය" යනු කුමක්ද..?

භාවනාවට ප්‍රවේශය යනු ඉහත කී සියලු "උත්සාහයන්" සහ "සටන්" සම්පූර්ණයෙන්ම නතර කර, මේ මොහොතේ පවතින යථාර්ථය, එය කෙබඳු වුවත් එලෙසම පිළිගැනීමේ අවංක තීරණයයි.

• එය "අවංකකමයි": "දැන් මගේ සිත ඉතා අවුල් සහගතයි. ඒක තමයි මේ මොහොතේ ඇත්ත. මම ඒ දෙස බලනවා." "මට නිදිමතයි. ඒක තමයි ඇත්ත." කියා තමාටම අවංක වීම.

• එය "කරුණාවයි": සිතුවිලි එන විට, සිතට බැණ වදිනවා වෙනුවට, "ආ, සිතුවිල්ලක් ආවා" කියා, කුඩා දරුවෙකුට මෙන් කරුණාවෙන්, නැවත මෘදු ලෙස අරමුණ වෙත පැමිණීමයි.

• එය "ඉලක්ක අතහැරීමයි": "මම අද සමාධිය ලබනවා" යන ඉලක්කය අතහැර, "මොන දේ සිදුවුණත්, මම ඒ දෙස බලා සිටිනවා" යන විවෘත මනසින් වාඩි වීමයි.

🟥 කෙටියෙන්ම කිවහොත්:

භාවනාවට ප්‍රවේශය යනු, "භාවනා කරන්නට" දරන වෙහෙස අතහැර භාවනාවට "ඉඩ දීමට" තීරණය කරන මොහොතයි.

එය සිත නමැති කුණාටුව නතර කිරීමට උත්සාහ කරනවා වෙනුවට එම කුණාටුව දෙස නොසැලී බලා සිටීමට තීරණය කරන ගැඹුරු මානසික විවේකයයි. එම ප්‍රවේශය ලැබුණු මොහොතේ සිට ඔබ සැබෑ භාවනාව තුළ දැනටමත් සිටී.

ඔබ සැමට තෙරුවන් සරණයි..!