Divane Hafez, Ghazal

ستاره‌ای بدرخشید و ماهِ مجلس شد
دل رمیده‌ی ما را رفیق و مونس شد

نگارِ من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسأله‌آموزِ صد مدرّس شد

به بویِ او دلِ بیمارِ عاشقان چو صبا
فدایِ عارضِ نسرین و چشمِ نرگس شد

به صدرِ مصطبه‌ام می‌نشاند اکنون دوست
گدایِ شهر نگه کُن که میرِ مجلس شد

خیالِ آبِ خضر بست و جامِ اسکندر
به جرعه‌نوشیِ سلطان ابوالفوارس شد

طرب‌سرایِ محبت کنون شود معمور
که طاقِ ابرویِ یارِ منش مهندس شد

لب از ترشّحِ می پاک کن برایِ خدا
که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد

کرشمه‌ی تو شرابی به عاشقان پیمود
که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد

چو زر عزیزوجود است نظمِ من، آری
قبولِ دولتیان کیمیایِ این مس شد

ز راهِ میکده یاران عنان بگردانید
چرا که حافظ از این راه رفت و مفلس شد



شرح و خوانش غزلیات حافظ توسط علی خدیور
موسیقی: سپیده مشکی

#حافظ #غزل #شعر_فارسی #عشق #ادبیات #شعر_احساسی #محبت #تفسیر_شعر #فرهنگ_ایرانی