İmkansızı vasiyet ediyorum sana.. Mahmûd Dervîş

Mahmûd Dervîş’in Edward Said’e ithaf ettiği şiiri.

…
[Ben yahut o değil
Ama bir okur soracak
felaket zamanında şiirin bize ne söylediğini]

Kan,
kan,
ve kan ülkende,

benim adımda ve senin adında, badem çiçeğinde,
muz kabuğunda, bebeğin sütünde, ışıkta ve gölgede,
buğday tanesinde, buğday kutusunda /
Usta nişancılar vuruyor hedeflerini kusursuzca
Kan,
kan,
ve kan..
Bu toprak kurbanlar gibi kıyametin eşiğinde duran çocuklarının kanından daha küçük...
Bu toprak mübarek mi gerçekten yoksa vaftiz mi edilmiş
kanla,
kanla,
ve kanla

Ne dualar kurutabilir onu ne kum.
Kutsal kitabın sayfalarındaki adalet
şehitlerin bulutların üzerinde yürüme özgürlüğüyle sevinmelerine yetmiyor.
Gündüz kan. Karanlıkta kan. Sözde kan.
…
Gökyüzü olmayan bir dünyada, yeryüzü dönüşür bir uçuruma.
Şiir ise bir teselli hediyesi
ve güney yahut kuzey rüzgarlarının sıfatlarından biri.
Anlatma kameranın gördüğünü yaralarında.
Bağır duymak için kendini, bağır bilmek için hâlâ yaşadığını
ve hayatın bu toprakta mümkün olduğunu.
Ardından bir umut icat et söze, bir yön yahut umudu uzatan bir serap bul,
ve şarkı söyle çünkü güzellik özgürlüktür /
Diyorum ki: Yalnızca zıddı olan ölümle tanımlanabilen bir hayat... hayat değildir
…
Dedi: Senden önce ölürsem
imkansızı vasiyet ediyorum sana!
Sordum: Uzak mı imkansız?
Dedi: Bir nesil ötede
Sordum: Ya senden önce ben ölürsem?
Dedi: Başsağlığı dilerim Celile’nin dağlarına
ve yazarım: “Güzellik, uygun olana ulaşmaktan başka bir şey değildir.”
Ve şimdi, unutma: Ölürsem senden önce
imkansızı vasiyet ediyorum sana
…
Bir kartal veda ediyor zirvesine
ta yükseklerden,
Çünkü Olimpos’ta ve zirvelerde yaşamak
usanmaya sebep oluyor

Elveda,
Elveda elemin şiirine!

Şiir: Mahmûd Dervîş
Tercüme: Emre Özen

NOT: Şiirin tamamı çok uzun olduğu için bazı bölümleri tercüme edilmemiştir. Eksik kısımlar “…” ile belirtilmiştir.

https://www.emreozen.tr/
  / emreozentr  
  / emreozentr  
   / @emreozentr  
  / emreozentr