Ηλίας Ανδριόπουλος - Όλα τα αγαπημένα τραγούδια

Ο Ηλίας Ανδριόπουλος γεννήθηκε στο Λαντζόι Ολυμπίας στις 7/1/1950. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές πηγαίνει στην Αθήνα όπου το βράδυ σπουδάζει μουσική σε Ωδείο και την ημέρα κάνει διάφορα επαγγέλματα για να μπορέσει να πάρει τις μουσικές γνώσεις που χρειαζόταν.
Την περίοδο 1970-1972, ενώ κάνει τη στρατιωτική του θητεία του, γράφει και κάποια τραγούδια είτε σε δικούς του στίχους είτε σε στίχους άλλων φαντάρων, επιχειρώντας έτσι και τις πρώτες πειραματικές του συνθέσεις.
Ύστερα από προτροπή φίλων του, που πίστεψαν στο ταλέντο του, όπως ο ενορχηστρωτής Τάσος Καρακατσάνης και ο ερμηνευτής Γιώργος Ζωγράφος και αφού συμβουλεύτηκε σημαντικούς παράγοντες της μουσικής, όπως ο Μ. Χατζιδάκις, αποφασίζει να δοκιμαστεί στο χώρο της μουσικής δημιουργίας. Άλλωστε, στις σπουδές του έδωσε έμφαση στη σύνθεση. Το 1975 δίνει την πρώτη επίσημη συναυλία του στο θέατρο «Ακροπόλ», με ερμηνευτή το μεγάλο Νίκο Ξυλούρη. Τον παρουσίασε μάλιστα στο κοινό ο αείμνηστος Μ. Κατράκης. Η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική εργασία του ήταν ο «Κύκλος Σεφέρη» με ερμηνευτή το Νίκο Ξυλούρη (1976). Δύο χρόνια μετά κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του «Εικόνες», με ορχηστικά κομμάτια και τραγούδια σε στίχους Μ. Ελευθερίου και Ν. Γκάτσου. Το 1978 γράφει και το «Κονσέρτο για Σαντούρι και Ορχήστρα», που το παρουσίασε στο Λυκαβηττό με σολίστ τον Αριστείδη Μόσχο. Άλλα έργα του είναι:
1979 «Γράμματα στο Μακρυγιάννη» και «Παναθηναϊκός Συναυλία 1η», 1980 «Λαϊκά Προάστια» και «Τα Λαϊκά μου», 1982 «Περιπλάνηση», 1983 «Επιλογές», 1984 «Προσανατολισμοί», 1985 «Ξένες Πόρτες», 1989, «Τα λόγια της Αγάπης», 1992 «Μουσικό Τοπίο», 1997 «Λαϊκή Ανθολογία», 1998 «Αργοναύτες» κ.λπ. Από τους ερμηνευτές που συνεργάστηκαν μαζί του αναφέρουμε τους Ξυλούρη, Δημητράτο, Πρωτοψάλτη, Μπέλλου, Βενετσάνου, Καλογιάννης κ.ά. Εξάλλου, ο δημοφιλής κιθαρίστας Γερ. Μηλιαρέσης έπαιξε στην κιθάρα του «15 τραγούδια του Ηλ. Ανδριόπουλου» το 1988 αναπλάθοντάς τα με τη δική του δεξιοτεχνική άποψη. Ο Ηλίας Ανδριόπουλος είναι ένας συναυλιακός δημιουργός και δεν εμφανίζεται σε κέντρα. Γι’ αυτό και δίδει ιδιαίτερη σημασία στην επικοινωνία του με το κοινό του. Ανεξάρτητα από τον αριθμό των ακροατών «το ζητούμενο είναι το μέγεθος και η ποιότητα αυτής της επικοινωνίας». Συνεχιστής της μεγάλης μουσικής, επανάστασης της δεκαετίας του ’60 και το δρόμο που χάραξε η δυάδα Μ. Χατζιδάκις και Μ. Θεοδωράκης, με συνεχιστές τους Ξαρχάκο, Μαρκόπουλο, Λεοντή, Λοΐζο και τόσους άλλους αξιόλογους δημιουργούς, ο Ηλίας Ανδριόπουλος χωρίς να προσπαθήσει να ενταχθεί στο “Star System”, από τα πρώτα κιόλας έργα του, μας δίνει το δικό του στίγμα: Γράφει μουσική και τραγούδια σε στίχους και ποίηση καταξιωμένων ποιητών και στιχουργών και παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους του, μας παρουσιάζει τη δική του εργασία την οποία προχωρεί και εξελίσσει με το δικό του μουσικό αισθητήριο και την προσωπική του αντίληψη.
Εκτός από το ταλέντο που τον προίκισε η φύση, ο Ηλίας Ανδριόπουλος είναι ένας μελωδίστας συνθέτης με δυνατό ένστικτο και διαίσθηση, που κατάφερε χωρίς επιδεικτισμούς και μεγαλεπήβολα μουσικά σχήματα, πηγαίος και αληθινός με απλές μουσικές πινελιές, να σκιαγραφεί τα τραγούδια του με όμορφες εικόνες είτε σε δικούς του στίχους είτε σε ποίηση μεγάλων ποιητών και στιχουργών. Στόχος του είναι να δείξει πως η μεγάλη ποίηση είναι πάντα επίκαιρη και ότι η μελοποιημένη μορφή της είναι ένα θέμα που πρέπει να πλησιάσουν οι νέοι γιατί τους αφορά. Είτε πρόκειται για λυρικά τραγούδια είτε για άλλα καθαρά λαϊκά με συγκεκριμένα μηνύματα.
Πέρα από την επίσημη δισκογραφία του ο συνθέτης έχει γράψει και μια σειρά άλλα έργα λόγιας μορφής που παραμένουν ανέκδοτα, όπως η Συμφωνιέτα «Ανταύγειες», η Σονάτα «Ελληνικό Καλοκαίρι» και τα «Επιθαλάμια».
Σημαντικές ελληνικές και ξένες ορχήστρες έχουν παρουσιάσει έργα του, όπως η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, η Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής (ΚΟΕΜ), η Ορχήστρα των Χρωμάτων, η Suisse Romande της Γενεύης, η English Players του Λονδίνου, κλπ.
Συναυλίες του έχουν δοθεί σε χώρους και αίθουσες υψηλού κύρους, όπως το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, η Αρχαία Ολυμπία, το Αρχαίο Ωδείο Πάτρας, το Queen Elizabeth Hall του Λονδίνου, το Victoria Hall της Γενεύης, το Auditorium Sain Germain και το Casino de Paris στο Παρίσι, η Alte Oper της Φραγκφούρτης, η Βerwaldhallen στην Στοκχόλμη, η WDR στην Κολωνία κ.λ.π.
Επίσης έχει δώσει διαλέξεις στα Αγγλικά Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και East Anglia (Νόριτς).
Υπήρξε Καλλιτεχνικός Διευθυντής για τρία χρόνια (1994–1997) της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και Καλλιτεχνικός Διευθυντής για δύο χρόνια (1997–1998) στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, όπου παρουσίασε πολύ αξιόλογες και πρωτότυπες εκδηλώσεις.
Τέλος έχει εκδόσει και δύο βιβλία: Το 2007 από τις εκδόσεις "Κέδρος" το βιβλίο "Αφήγηση των ήχων", που περιέχει 50 επιφυλλίδες που δημοσίευσε ο συνθέτης στα "Νέα" στο διάστημα 1989-1997. Πρόσφατα εκδόθηκε επίσης το βιβλίο «Αντι-ηχήσεις» (εκδ. Μαΐστρος) που περιλαμβάνει δέκα δοκίμια με θέματα σχετικά με την τέχνη.