Uczta, która wyklucza: O bogaczu, Łazarzu i 7. bracie | Jacek Siepsiak SJ | WIELKA NADZIEJA

💬 „Jeżeli tak naprawdę nam na kimś zależy, jeżeli go kochamy, zapraszamy go na spędzanie razem wolnego czasu” .

Jacek Siepsiak SJ, pracujący w sanktuarium w Gliwicach, proponuje ignacjańską metodę modlitwy opartą na przypowieści o bogaczu i Łazarzu (Łk 16, 19–31).

Medytacja dzieli materiał na trzy punkty :
1. Przypomnienie sobie dobrych zabaw i świętowania – czas radości , wdzięczności i satysfakcji z wolnego czasu . Jezuita zachęca do modlitwy całym ciałem : przeciągania się , tańczenia , zanużenia , czy przypomnienia sobie smaków .
2. Refleksja nad odpoczynkiem, który wyklucza – zastanowienie, dlaczego szabat, który miał włączać w odpoczynek Boga, stał się dla bogacza czasem odłączenia od Niego i dlaczego zionęła przepaść między nim a Łazarzem. Bogacz miał pięciu braci, a do pełni brakowało siódmego. Łazarz był "za bramą" , niby blisko, a jednak za daleko .
3. Wyobrażenie sobie zabawy, która integruje – zabawy, która zaprasza i włącza . Czasu, kiedy człowiek może wyrazić siebie przez opowieść , taniec , śpiew lub grę , a jego płacz jest wysłuchany i nie jest zagłuszany . Właśnie w ten sposób ktoś staje się siostrą i bratem .
Na końcu Jacek Siepsiak SJ proponuje rozmowę końcową , w której można porozmawiać z „kumplami czy psiapsiółkami” o tym „siódmym”, którego trzymają pod progiem , i pomodlić się za tych, za których chcemy .

📖 Ewangelia (Łk 16, 19–31)
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».

🤲 WIELKA NADZIEJA to cykl medytacji Ewangelii na niedziele i uroczystości roku liturgicznego, przygotowywany przez świeckich i duchownych diecezji gliwickiej.

👉 Posłuchaj innych odcinków: https://diecezja.gliwice.pl/news/wiel...

Rozdziały:
00:00 WSTĘP
00:35 FRAGMENT EWANGELII
02:58 KOMENTARZ: Obraz i 3 punkty modlitwy
03:38 ETAP 1: Wspomnienie dobrej zabawy i modlitwa ciałem
05:19 ETAP 2: Szabat, który stał się odłączeniem
07:19 ETAP 3: Wyobrażenie sobie zabawy, która integruje
12:14 ROZMOWA KOŃCOWA I MODLITWA

#WIELKANADZIEJA #Ewangelia #ModlitwaIgnacjańska #Jezuici #Uczta #Łazarz #Integracja #DiecezjaGliwicka