1948 - SCHIPHOL - Auction of Forgetfulness -

NL: In het jaar 1948, een tijd van hernieuwde snelheid en ongeduld, stond de luchtvaart in bloei. Maar terwijl de vliegtuigen de wereld verkleinden, lieten de passagiers een verrassende spoor van vergetelheid achter.
In de kelder van de luchthaven lag de zogenaamde ‘Verloren Kamer’, een vreemd museum van menselijke afwezigheid. Magazijnmeester De Vries zuchtte bij de inventarisatie: een ivoren wandelstok, een complete schaakset (de loper ontbrak), een gloednieuwe smokingjas zonder broek, en het meest bizarre: een met veren bezette hoed die zo uit de opera leek te komen. De passagiers van '48 lieten werkelijk álles achter.
Toen de wettelijke termijn verstreek, was het tijd voor de veiling. De zaal zat vol met curieuze types: studenten die hoopten op een goedkope koffer, handelaren op zoek naar zilverwerk, en nieuwsgierige huisvrouwen.
De veilingmeester hield de smokingjas triomfantelijk omhoog. "Mijn dames en heren, de nalatenschap van een haastige man op weg naar New York! Waarde onbekend! Wie biedt er?" De hamer viel, en de jas kreeg een nieuwe eigenaar.
Zo kreeg de vergetelheid van de welgestelde reiziger een nieuw, praktisch leven. De veiling was meer dan een uitverkoop; het was een wekelijkse blik in de haastige ziel van het naoorlogse leven, waar bezittingen net zo vluchtig waren als de wolken boven de Atlantische Oceaan.

ENG: The Auction of Forgetfulness (1948)
The year was 1948, a time of renewed speed and impatience, and commercial aviation was booming. But while the planes made the world smaller, the passengers left behind a surprising trail of forgetfulness.
In the airport's basement lay the so-called 'Lost Room', a strange museum of human inattention. Storekeeper De Vries sighed as he took inventory: an ivory walking stick, a complete chess set (missing the bishop), a brand-new tuxedo jacket without the trousers, and the most bizarre item: a feathered hat that looked straight out of the opera. The passengers of '48 truly left everything behind.
When the legal term for claiming the items expired, it was time for the auction. The room was packed with curious types: students hoping for a cheap suitcase, traders looking for silverware, and inquisitive housewives.
The auctioneer held the tuxedo jacket up triumphantly. "Ladies and gentlemen, the legacy of a hasty man rushing to New York! Value unknown! Who bids?" The hammer fell, and the jacket found a new owner.
In this way, the forgetfulness of the wealthy traveller gained a new, practical life. The auction was more than just a clear-out; it was a weekly glimpse into the hurried soul of post-war life, where possessions were just as fleeting as the clouds above the Atlantic Ocean.