“ของที่โกงมา...อยู่ไม่ได้นาน” | บันทึกกรรม พิจารณากรรม

ฝ

เสียงบรรยายเริ่มช้า ๆ ด้วยดนตรีทุ้มต่ำ แทรกเสียงลมเบา ๆ เหมือนบอกเล่าเรื่องจากความจริง
หลังจากสมชายเสียชีวิตไปอย่างน่าเวทนา เรื่องราวของมาลี ภรรยาผู้เป็นต้นเหตุ ก็เริ่มปรากฏชัดขึ้น
เธอเคยเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเอง เชื่อว่าความฉลาดจะทำให้เธออยู่เหนือคนอื่น
และคิดว่าการเอาที่ดินของพ่อแม่สามีมาได้ คือความสำเร็จในชีวิต



หลังสามีตาย มาลีไม่ได้เสียใจเท่าไรนัก เธอยังเปิดร้านต่อ ใช้เงินจากที่ดินที่ขายไป
แต่ในใจลึก ๆ กลับเริ่มมีความกลัวที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน เธอมักฝันเห็นหน้าพ่อแม่ของสมชาย
ฝันว่าท่านมายืนอยู่หน้าร้าน ไม่พูดอะไร แค่ยืนมองเธอเงียบ ๆ
ตื่นมาทุกเช้า ใจเธอสั่นอย่างไม่มีเหตุผล



เสียงเล่าช้าลง สะท้อนความเปลี่ยนแปลงในชีวิต
ร้านที่เคยขายดีเริ่มมีปัญหาอย่างต่อเนื่อง ลูกค้าลดลงโดยไม่มีสาเหตุ
ของในร้านเสียหายเองบ่อย เครื่องมือพังโดยไม่มีใครแตะ
เงินที่เคยมีเริ่มหายไปแบบไม่รู้ตัว เธอหงุดหงิด โทษทุกอย่างรอบตัว
แต่ไม่เคยมองย้อนกลับไปที่ความผิดของตัวเอง


ญาติพี่น้องของสมชายเริ่มกลับมาพูดถึงเรื่องที่ดิน
หลายคนสงสัยว่าทำไมชื่อโฉนดถึงกลายเป็นของสมชายโดยไม่มีพ่อแม่รู้
มีคนเริ่มสืบค้นเอกสาร จนวันหนึ่ง ความจริงก็ถูกเปิดออก
หลักฐานการปลอมเอกสารทั้งหมดถูกพบในสำนักงานที่ดิน
และชื่อของมาลีถูกระบุอยู่ในเอกสารการโอนโดยตรง



ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้าน
จากคนที่เคยพูดจาดี เธอกลายเป็นคนที่ใคร ๆ ก็รังเกียจ
ไม่มีใครอยากค้าขายด้วย ไม่มีใครอยากพูดด้วย
เธอเดินตลาดก็ได้ยินเสียงนินทา เสียงคนพูดถึงอดีต
ทุกคำพูดเหมือนหอกที่แทงใจ แต่เธอก็ยังพยายามยืดอกแสดงความมั่นใจ


ไม่นานนัก ญาติของสมชายตัดสินใจใช้กฎหมายเข้ามาจัดการ
พวกเขายื่นเรื่องร้องเรียนต่อเจ้าหน้าที่ เพื่อขอคืนที่ดินของพ่อแม่
และเมื่อคดีถึงศาล หลักฐานทั้งหมดชี้ชัดว่ามาลีเป็นผู้ร่วมปลอมเอกสารจริง
ศาลตัดสินให้เพิกถอนการโอนทั้งหมด และคืนกรรมสิทธิ์ให้ทายาทตามกฎหมาย



มาลีสูญเสียทุกอย่างในพริบตา ทั้งที่ดิน ทั้งร้าน ทั้งชื่อเสียง
เงินที่เธอเคยคิดว่ามาจากความฉลาด กลับกลายเป็นเงินบาป
เธอพยายามเปิดร้านใหม่ แต่ไม่ว่าทำอะไร ก็ไม่สำเร็จอีกเลย
เหมือนโชคทุกอย่างปิดกั้นทางชีวิตไว้หมด



เสียงเล่าเงียบลงครู่หนึ่ง เหมือนเว้นช่วงให้คนฟังได้รู้สึก

เธอเริ่มอยู่คนเดียว ไม่มีใครอยากคบ
ญาติพี่น้องของตัวเองก็ตัดห่าง เพราะไม่อยากเกี่ยวกับคดี
เวลากลางคืน เธอมักได้ยินเสียงฝีเท้าเดินในบ้าน ทั้งที่ไม่มีใครอยู่
บางคืนเธอได้กลิ่นควันธูป เหมือนใครมาเผาของหน้าบ้าน
เธอกลัวจนไม่กล้านอน ต้องเปิดไฟทั้งคืน



มีอยู่ครั้งหนึ่ง เธอฝันเห็นสมชายมานั่งข้างเตียง
เขาไม่พูดอะไร แค่ยิ้มเศร้า ๆ แล้วหันไปมองภาพพ่อแม่ที่แขวนบนผนัง
มาลีสะดุ้งตื่น เหงื่อออกเต็มตัว หัวใจเต้นแรงราวกับจะขาด
นับจากคืนนั้น เธอเริ่มไม่กล้าหลับอีกเลย



เสียงดนตรีหนักขึ้นช้า ๆ เหมือนความทุกข์เริ่มถาโถมเข้ามา

โรคภัยเริ่มเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว
เธอเริ่มป่วยเป็นโรคเครียดและความดันสูง
นอนไม่หลับ กินไม่ได้ มีอาการเหมือนถูกบีบคอเวลาหลับ
หมอบอกว่าเป็นโรคจากความเครียดสะสม
แต่ในใจเธอรู้ดีว่ามันคือ “กรรม” ที่ตามมาทันในชาตินี้



ทุกครั้งที่เธอพยายามจะทำบุญหรือไปวัด
มักจะมีเหตุให้ไม่ได้ไป เช่น รถเสีย หรือมีอาการหน้ามืด
เหมือนแรงกรรมไม่ยอมให้เธอได้ชดใช้ด้วยการหนีไปทางบุญ
เวลาผ่านไปไม่นาน เธอก็ต้องขายทุกอย่างเพื่อใช้หนี้
จากหญิงที่เคยมีบ้าน มีร้าน มีสมบัติ กลายเป็นคนเช่าห้องเล็ก ๆ อยู่ลำพัง



เสียงเล่าช้าลง เหมือนสะท้อนความเวทนาในชะตากรรม

วันสุดท้ายในชีวิตของมาลีมาถึงอย่างเงียบ ๆ
เธอนอนป่วยอยู่คนเดียว ไม่มีใครมาเยี่ยม
มีเพียงเพื่อนบ้านที่มาเจอร่างของเธอหลังจากนั้นหลายวัน
ใบหน้าเธอแข็งเกร็ง ดวงตาเบิกกว้างเหมือนมองเห็นบางสิ่งก่อนตาย
ทุกคนในหมู่บ้านพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
“เธอคงเห็นกรรมของตัวเองแล้ว...”



เสียงดนตรีค่อย ๆ เบา เหลือเพียงเสียงลมหวิวและเสียงระฆังวัด

เรื่องของมาลี...เป็นตัวอย่างของคนที่คิดว่าความฉลาดเหนือธรรมจะช่วยให้พ้นกรรมได้
แต่ความจริงคือ ไม่มีใครหนีกรรมของตนเองได้เลย
กรรมที่เกิดจากการยุยงให้คนอื่นทำบาป โดยเฉพาะบาปต่อพ่อแม่
เป็นกรรมหนักที่ย้อนกลับมาสนองอย่างรวดเร็ว
เพราะมันไม่ใช่แค่การโกงทรัพย์ แต่คือการผลักให้คนคนหนึ่งทำร้ายบุพการีของตัวเอง



ธรรมะสอนว่า “ผู้ยุให้ผู้อื่นทำบาป ย่อมได้รับกรรมเช่นเดียวกับผู้กระทำ”
เพราะคำพูดและจิตที่คิดชั่ว คือการปลูกเมล็ดกรรมลงในใจตนเอง
มาลีไม่เพียงทำร้ายพ่อแม่ของสามี แต่ยังทำร้ายชีวิตของสามีและของตัวเธอเอง
และสุดท้าย...เธอก็ต้องชดใช้ทุกอย่างโดยไม่มีใครเหลียวแล



กรรม...ไม่ต้องรีบ มันเดินทางมาช้าแต่แน่นอน
ใครปลูกความโลภไว้ในใจ วันหนึ่งมันจะผลิบานเป็นความทุกข์
แต่ถ้าใครปลูกเมตตาและสำนึกในบุญคุณไว้
ผลที่ได้...คือความสงบเย็นในใจ แม้จะจนก็ยังมีสุข



ขอให้เรื่องของมาลี...เป็นเครื่องเตือนใจทุกคน
ว่าอย่าให้คำยุยงของใคร...ทำลายความกตัญญูในใจเรา
เพราะสิ่งเดียวที่พาให้ชีวิตพ้นภัยได้ ไม่ใช่ทรัพย์สิน
แต่คือ “ความซื่อสัตย์ต่อบุญคุณของผู้ให้กำเนิดเรา”

#กรรมตามสนอง
#ผลกรรมจากการโกง
#เวรกรรมมีจริง
#ธรรมะเตือนใจ
#เรื่องจริงสอนใจ
#บาปกรรมทันตา
#กรรมจากการยึดติดทรัพย์สิน
#กฎแห่งกรรม
#ชีวิตนี้หนีกรรมไม่พ้น
#เล่าเรื่องธรรมะ
#ผลกรรมของความโลภ