Unutulmuş Alevin İzi🐦‍🔥🔥

#efsane #ejderha #mitologia #unutulmşefsaneler #hikaye #history #savaş
#kehanetler #alaric Eldermoor köyü, Demirsivri Dağları'nın gölgesine saklanmış, saman damları sonbahar donunun ağırlığı altında titreyen bir yerdi. Yüzyıllardır, demircilik ve eski efsanelerle ayakta kalmışlardı—ejderhaların, kayıp kralların ve toprağın altında uyuyan tanrıların fısıltıları... Fakat şimdi yeni bir korku sarmıştı her yanı: Dağların zirvelerinden yükselen dumanlar ve gecenin örtüsü altında kaybolan hayvanlar. Köyün yaşlıları, *Vermithrax*'ın adını mırıldanıyordu; demir eriyiği gibi parıldayan pullarıyla, kadim bir uykudan uyanmış bir ejderhadan bahsediyorlardı.

Köyün merkezinde, Alaric yaşıyordu. Demirci oğlunun elleri körüğün sertliğiyle nasır tutmuş, zihniyse ateş dolu rüyalarla kavruluyordu. Babası, kayıpların yıprattığı huysuz bir adam, efsanelere inanmazdı. "Ejderhalar toz oldu," diye homurdanırdı hep. Ama Alaric'in ölüm döşeğindeki annesi farklı şeyler anlatmıştı ona. Son nefesini vermeden önce, avucuna gümüş bir hilal içinde obsidyen bir parça tutan bir kolye sıkıştırmıştı. "Gökler yanmaya başladığında," demişti, "unutulmuş alevin izini takip et."

Derken bir gece, Vermithrax geldi. Kanatları yıldızları örttü, çığlığı toprağı titretirken, ejderha Eldermoor'un tarlalarını kül etti. Alaric, demirhanenin köşesine saklanmış, alevlerin içinde bir şey görmüştü: Kolyesindeki işaretin aynısı, ateşin içinde dans ediyordu.

--

Alevler söndüğünde, köy bir mezarlığa dönmüştü. Babası dahil çoğu ölmüş, geriye kalanlar da dağlara kaçmıştı. Alaric, kolyeyi sımsıkı avucunda tutarak annesinin sözlerini hatırladı: "Unutulmuş alevin izi..." Tek umudu, dağların derinliklerinde saklı *Küllü Mabet*'ti. Efsaneye göre, orada "ilk alev" yanıyor ve ejderhaların gücünü dengeleyen bir büyü saklanıyordu.

Yolculuk ölümcüldü. Karlı geçitlerde aç kurt sürüleri, uçurum kenarlarında ise insan etine susamış Gölge Tarikatı pusu kurmuştu. Ama Alaric, kolyenin onu koruduğunu hissediyordu. Bir gece, kamp ateşinin başında uykuya daldığında, rüyasında annesi belirdi. "Ateş senin içinde," dedi sessizce. "Onu uyandır."

Sonunda, Küllü Mabet'in kapısına vardı: Devasa bir taş kemer, üzerinde "Yalnız saf olan girebilir" yazılıydı. İçeri adımını attığı an, zeminde bir labirent gibi uzanan koridorlar alev aldı. En derinde, siyah bir mermerin üzerinde duran kristal bir kılıç gördü—*Ateşin Dişi*. Dokunduğunda, zihni ejderhanın çığlıklarıyla doldu. Vermithrax, onun varlığını hissetmişti.

Dağların tepesinde, gözleri cehennem çukuru gibi parlayan devasa bir siluet belirdi. Alaric, kılıcı havaya kaldırdı. "Gel öyleyse," diye haykırdı rüzgâra. "Ateşle gelen, ateşle gider!"