KALDIĞIN YERDEN ACIYOR - ANKS MUZIK

🌙”Kaldığın Yerden Acıyor”- Melankolik Rap



[Nakarat]
Kaldığın yerden acıyor her yanım,
Gittiğin o gün dondu zamanım.
Hala kapımın önünde gölgen durur,
Belki de gitmedin hiç… ben öyle sanmışım.

[1. Verse]
Sen gittiğinden beri odam eski bir mezarlık gibi,
Her eşya susuyor ama hepsi senden izli.
Elimde kalan tek şey; pişmanlığın gölgesi,
Sen unuttun belki, ama içimde hâlâ o sahne gizli.

Konuşamadıklarımız var, birikiyor içimde,
Sen “iyiyim” dedin ama iyi değildin bence.
Vedalar çoğu zaman sessiz olur derlerdi,
Ama senin sessizliğin en gürültülü darbeydi içimde.

Ben seni sevdim, belki fazla, belki yanlış,
Ama yanlış bile olsa gerçekti; seninki yarım bir alış.
Sen rahat uyudun mu, ben sabahlara bölünürken?
Yoksun diye değil, yokluğun bende yer ederken.

[Nakarat]
Kaldığın yerden acıyor her yanım,
Gittiğin o gün dondu zamanım.
Hala kapımın önünde gölgen durur,
Belki de gitmedin hiç… ben öyle sanmışım.

[2. Verse]
Bazı geceler adını fısıldıyorum karanlığa,
Cevap gelmiyor ama hatıraların yankı yapıyor duvarlarda.
Gittiğinden beri öğrendim; insan en çok kendine kırılır,
Senin gidişin değildi vuran… kendime bile yetemeyişim vurdu asıl.

Belki de böyle olması gerekiyordu, bilmiyorum,
Ama bildiğim tek şey; seninle olan hiçbir şey kolay unutulmuyor.
Unutmak istedikçe daha çok çıkıyor karşıma,
İnsan kendi hikayesini silemezmiş; sen yazmasan bile aklımda.

Şimdi soruyorum kendime:
“Sen mutlu musun?”
Cevap yok, ama içimde bir ses diyor ki:
“Mutluysan bile olsun… ben hâlâ buradayım, yarım bir suskunluk.”

[Nakarat]
Kaldığın yerden acıyor her yanım,
Gittiğin o gün dondu zamanım.
Hala kapımın önünde gölgen durur,
Belki de gitmedin hiç… ben öyle sanmışım.

[Outro]
Ne seni geri çağırıyorum ne de kendimi kandırıyorum,
Sadece bazı yaralar kapanmaz; ben de bunu anlıyorum.
Gidişini unutmam belki, ama bir gün alışırım,
Çünkü insan acıya bile alışıyor… ben de ona doğru sürükleniyorum.