Yoruldu Gönlüm

Yoruldu Gönlüm
Söz: Derviş Güryel
Beste ve Düzenleme: Derviş Güryel

Açmıştım kapıları, bir umut sızsın diye
Kendimi sakınırken, yine düştüm bu derde
Sitemkar bir gölgeyim artık kendi yolumda
Senin bitmek bilmeyen o soğuk gururunda

Yoruldu gönlüm, her adımda biraz daha eksildi
Bencilliğinin yükü, benim omuzlarımda birikti
Böylesi sadık bir sevgi, bu devirde zor bulunur
Ama senin kibritinle, koca bir ömür kül olur

Gitmek mi zor, yoksa kalıp sessizce erimek mi?
Fedakarlık dedikçe, sen hep kendine yöneldin
Olgunluk çağındayken bu çocukça hevesler neden?
Yaralı bir ruh bıraktın, hiç arkana bakmadan giden

Yoruldu gönlüm, her adımda biraz daha eksildi
Bencilliğinin yükü, benim omuzlarımda birikti
Böylesi sadık bir sevgi, bu devirde zor bulunur
Ama senin kibritinle, koca bir ömür kül olur

Aşka kapalıydım ben, sen açtın o kapıyı
Yeniden inanmanın bedeli bu kadar mı ağır olmalıydı?
Çaresizliğimle kabullenişim arasında bir ince çizgi
Artık bu yorgun kalpte, senin izin silindi!

Yoruldu gönlüm, her adımda biraz daha eksildi
Bencilliğinin yükü, benim omuzlarımda birikti
Böylesi sadık bir sevgi, bu devirde zor bulunur
Ama senin kibritinle, koca bir ömür kül olur

Bir ömür kül olur...
Sessizce gidişin yankısı kalır...




TVplas Production
North Cyprus
WhatsApp: +90 533 863 6839