Banker - Anton Çehov Seslendiren: Nimet Olcar

Banker
Yazan: Anton Çehov
Seslendiren: Nimet Olcar
 
Konusu:
Ömür boyu hapis cezası mı daha iyidir idam mı? Bu soru bir banker ile genç bir avukatın tartışmasına neden olur.  
ANTON ÇEHOV (1860-1904) Anton Pavloviç Çehov altı çocuklu bir ailenin üçüncü çocuğu. Babası bakkalmış. Annesinin babası kumaş tüccarıymış ve annesi çocukluğunda onunla birlikte dolaşmış. Anne yıllar sonra çocuklarını o yolculuk hikâyeleriyle eğlendirmiş. 1876 yılında babası bir müteahhidin dolandırması sonucunda iflas etmiş ve Moskova’ya kaçmış. Çehov, ailesinin mallarını satmak ve eğitimini tamamlamak için Taganrog’da kalmış. Ardından tıp fakültesine yazılmış. Bu arada öyküler, skeçler yazmış ve gazetelere satmış. Artık bundan sonra ailesini o geçindirmiş. Çehov, edebî kariyerinin çoğunda tıp doktoru olarak çalışmış ve "Tıp benim nikâhlı karım, edebiyat ise metresim." dermiş. 1884 yılında ilk oyununu yazmış. Gerçekçi tiyatronun temsilcilerindendir. Tiyatroda sadece 20 yıllık bir yaşamı olmuş. En verimli çağında da hayata veda etmiş. Çevresini gözler, sorunları görür ve kâğıda dökermiş. Çehov’a göre sanatçının işi sorunları çözmek değil gözler önüne sermektir. Ama doğru olarak. “Bir sorunu çözümlemek başka, bir sorunu doğru olarak ortaya koymak daha başka bir şey.” demiş yazdığı bir mektupta. Sanatçı için zorunlu olan ikincisidir ona göre. Oyun yazarlığının ilk yıllarında tek bölümlük oyunlar yazmış. İlk oyunu 1884 yılında 24 yaşında yazdığı “Dağ Yolunda”. Bu oyunu sansür nedeniyle sahnelenememiş. Oyunda bir handa konaklayan kişileri ele almış. Ertesi yıl “Kuğunun Şarkısı” adlı oyununu yazmış. Bu oyunda da yaşlanan ve artık tutulmayan bir komedyeni anlatmış. Ardından yazdığı “Ayı” kahkahalarla izlense de bir burukluk taşımaktadır. “Teklif”, “Jübile”, “Bir Evlenme” gibi tek perdelik oyunlardan sonra ilk uzun oyunu “İvanov”u yazar. 1887 sonbaharında, Korsh adlı bir tiyatro yöneticisi Çehov'u bir oyun yazması için görevlendirmiş ve bunun sonucunda İvanov adlı oyun iki haftada yazılarak kasımda sahnelenmiş. Her ne kadar Çehov bu deneyimi çok kötü bulsa da oyun başarılı olmuş ve özgünlüğe sahip bir çalışma olarak övülmüş. Oyunun başkahramanı “omurgasız avare” dediği aydın tipidir. Bencil, kendine acıyan bir karakter. Bundan sonra yazdığı oyunlarda hep bir topluluğu ele almış. Ardından Rusya’daki yozlaşan ve bunalımlı orta sınıfı anlattığı “Martı” gelir. “Vanya Dayı”, “Üç Kız Kardeş” ve doruk noktası kabul edilen “Vişne Bahçesi”... Vişne Bahçesi son ve en büyük oyunudur. Toprak sahibi bir ailenin hiçbir şey yapmadan boş boş yaşamasını ve yavaş yavaş ellerindeki tüm toprakları yanlarında çalışan bir işçiye kaptırmasını işler. Çehov her ne kadar oyunlarına komedya dese de aslında komediyle trajedinin karışımıdır. İzleyiciye; insanların gerçekte birbirlerine nasıl davrandıklarını, birbirleri ile nasıl konuştuklarını hatta insan olmanın ne anlama geldiğini yansıtmak, insani durumları mümkün olduğu kadar doğru bir şekilde ifade etmek için sahneyi kullanmak; Çehov’un yaptığı budur. Bu oyunculuk sanatına yaklaşma felsefesi sadece değişmeyen bir özellik değil ayrıca 20. yüzyılın büyük bir bölümünden bugüne kadar oyunculuğun temel taşıdır.
Kaynak: Özdemir Nutku

00:00 Giriş

HikayeVar (Hikâye Var) kanalındaki diğer Anton Çehov öyküleri (49 adet):
   / watch   v=CHEnPc4McF4&list=PLxddJkLW5eiRmoC2JXOdcAwyNiouPV38-

#seslikitap #kitapdinle #rusyazarlar

Facebook ► / nimetolcar.5
Twitter ► X / nimetolcar
Instagram ► / nimetolcar