Yeşilyurt Tucuh Köyüne Armağanım

Evin kapısına kilit vurulmuş
Gariplikten viran olmuş bağlarım
Bu duygular yüreğimde çağlarken
Bakar bakar için için ağlarım

Hani o evdeki canlılık hani
Çocukluk ve delikanlılık hani
Ayvanlara sarı yapraklar dolmuş
Ahırda meleşen koyunum hani

Babam tırpanını alır çıkardı
Bahçelerde soğuk sular akardı
Na sulardan bir şey ne babam kaldı
Tavanda asılı lazutlar hani

Açarken inleyen kapı sesleri
Öksüz kalmış oymaları süsleri
Sacayağın tavaların pasları
Kalaylanmış kaplar kacaklar hani

Keserler çekiçler rendeler rafta
Anıların her biri başka bir safta
Duvarda asılı seccade hani
Hayaller hasretler evin her yanı

Kenara atılmış kağnı ve saban
Koşardı öküzü rahmetli babam
Bizim eller artık olmuştur yaban
Boyunduruk sami sambağım hani

Kulağımda öter kağnı sesleri
Yetim kaldı bende köy hevesleri
Çobanım çıkınım ineğim hani
Anılarım dolu köyün her yanı...

Çayırlara baktım, çeper kalmamış,
Ne telahaş ne de makakel kalmış,
Öküzler inekler çayıra dalmış
Hozanım, çayırım, çeperim hani!