در قبر نهادن عیسی

یوسف اهل رامه «مردی ثروتمند» و یکی از اعضای سرشناس سَنهِدرین بود که در آنجا نیز حضور داشت.‏ (‏مَتّی ۲۷:‏۵۷‏)‏ در کلام خدا او «مردی نیکو و درستکار» که «در انتظار پادشاهی خدا بود» خوانده شده است.‏ او حتی از حکم شورای سَنهِدرین در مورد عیسی پشتیبانی نکرد.‏ در واقع،‏ یوسف شاگرد عیسی بود،‏ اما «به دلیل ترس از یهودیان» شاگرد بودن خود را پنهان می‌کرد.‏ (‏لوقا ۲۳:‏۵۰؛‏ مَرقُس ۱۵:‏۴۳؛‏ یوحنا ۱۹:‏۳۸‏)‏ یوسف نزد پیلاتُس رفت و با شجاعت خواستار جسد عیسی شد.‏ پیلاتُس فرماندهٔ سربازان را احضار کرد تا از مرگ عیسی اطمینان یابد.‏ سپس بی‌درنگ تقاضای یوسف را پذیرفت.‏

پس یوسف کتانی نفیس و پاک خرید.‏ سپس جسد عیسی را از تیر شکنجه پایین آورد تا آن را برای دفن در کتان بپیچد.‏ نیقودیموس،‏ «همان کسی که پیش از آن شبانه نزد عیسی رفته بود» نیز یوسف را در کفن و دفن عیسی یاری کرد.‏ (‏یوحنا ۱۹:‏۳۹‏)‏ او حدود ۳۰ کیلو مُرّ و عود که مخلوطی گرانقیمت بود،‏ با خود آورد.‏ پس جسد عیسی را مطابق رسم تدفین یهودیان با آن مواد معطر در کفن پیچیدند.‏

یوسف در آن نزدیکی مقبره‌ای داشت که در صخره تراشیده شده بود و هنوز کسی را در آن نگذاشته بودند.‏ پیش از شروع سَبَّت،‏ جسد عیسی را به‌سرعت به آنجا بردند و در آن مقبره گذاشتند.‏ سپس سنگی بزرگ جلوی دهانهٔ مقبره غلتاندند.‏ مریم مَجدَلیّه و مریم مادر یوسفِ کوچک احتمالاً در کفن و دفن عیسی همکاری کردند.‏ سپس با عجله به خانه بازگشتند و «مواد معطر و روغن‌های معطر آماده کردند» تا پس از سَبَّت جسد عیسی را با آن معطر سازند.‏—‏لوقا ۲۳:‏۵۶‏.‏

فردای آن روز یعنی روز سَبَّت،‏ سران کاهنان و فَریسیان نزد پیلاتُس رفتند و به او گفتند:‏ «به یاد آوردیم که آن فریبکار وقتی زنده بود،‏ گفت:‏ ‹بعد از سه روز برخیزانده خواهم شد.‏› پس فرمان بده که مقبره تا روز سوم نگهبانی شود،‏ مبادا شاگردانش بیایند و او را بدزدند و به مردم بگویند:‏ ‹او از میان مردگان برخیزانده شد!‏› بدین گونه،‏ فریب آخر از فریب اول بدتر خواهد بود.‏» پیلاتُس پاسخ داد:‏ «شما خود نگهبان دارید.‏ خودتان هر طور که می‌دانید از آن نگهبانی کنید.‏»—‏مَتّی ۲۷:‏۶۳-‏۶۵‏.‏