Çalın Davulları & Özgür Çelik

Yıllar öncesine gittim bugün kabak kemane çalışırken. Sene 1997 yılı, konservatuvarı yeni kazanmışım, her gün siz deyin üç saat ben diyeyim beş saat çalışıyorum. Elektrikler gitsin diye çok dua ederdim, televizyon vs seyredemeyeyim, ilgim dağılmasın ve mum ışığında çalışabileyim diye. Hoş o zamanlar cep telefonu, instagram, youtube vs hiçbir şey yok zaten ilgi dağıtacak😉 İşte o günler kabak kemane çalışırken, sahnede kullandığım bir pedal vardı, jakı takardım kabak kemaneye, kulaklığı da takar, öyle çalardım saatlerce. Her müzisyen gibi ben de reverb (derinlik) hastasıyım tabi. O derinlik beni daha da dibe çeker kendimi yeniden keşfettirirdi. Yıllarca böyle çalıştım, hatta gece konserden vs yoldan dönüp, gecenin beşinde çokça bu şekilde çalışmışlığım da var. Şimdilerde ise mütevazi ses kayıt ortamım, ses kartım ve mikrofonum ile bu duyguyu yaşamaya, içimdeki müzik aşkını yaşatmaya ve derinlere inip kendimi keşfetmeye çalışıyorum. Hoş, müzik sonsuz, dipsiz kuyu, işim de zor ama ne yapayım iyiki müzik var, iyiki kabak kemane var.🍀
Not: Yarın saat: 11.00'da Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik Bilimleri Bölümü'nün düzenlediği "Çevrimiçi Kabak Kemane Dinletisi ve Söyleşi"de görüşmek üzere. Etkinlik Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi YouTube kanalında canlı yayınlanacak. #kabakkemane #kemane #kamancheh