Olsztyn - Droga Sióstr Katarzynek [Beatyfikacja 31.05.2025 w Braniewie]

Życie ludzkie można porównać do nieustannej wędrówki po schodach, w górę lub w dół. Wszyscy mamy wybór, w którą stronę pójdziemy.
„My nie możemy zatrzymać się na schodach w połowie drogi”. Takim przesłaniem kierowały się siostry zakonne ze Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny, które w latach II Wojny Światowej pracowały w Szpitalu Miejskim w Olsztynie. Na początku roku 1945 razem z pacjentami doświadczyły wkroczenia wojsk Armii Czerwonej. Nie chciały zawrócić z drogi, którą wybrały. Zostały świadomie z bezbronnymi ludźmi, ponieważ nie wyobrażały sobie pozostawić chorych i potrzebujących. Gdy Rosjanie zdobyli miasto, większość chorych przebywała na dworcu czekając na ewakuację. Ostatnia grupa pacjentów oraz 20 katarzynek, nie mogąc już z powodu ostrzału opuścić szpitala, schroniła się w piwnicy. Po wtargnięciu żołnierzy wszyscy zostali bici, męczeni i okrutnie szykanowani, wiele osób poniosło śmierć. Siostra Chrystofora Klomfass, instrumentariuszka sali operacyjnej. Podjęła bohaterską i odważną walkę w obranie czystości. Otrzymała kilkanaście ciosów sztyletem, zmarła
w schronie.
Siostra Tiburtia Mischke (czyt. Miszke) wielokrotnie wykorzystana przez żołnierzy, bita i poniżana, została później wywieziona do łagru w głąb Związku Radzieckiego. Zmarła w miejscowości Osanova, do końca pomagając innym. Siostra Maurycja Margenfeld, dietetyk szpitalny. Po doświadczeniu szykan i napaści żołnierzy radzieckich w schronie szpitalnym, została wywieziona do obozu w Tule,
gdzie opiekowała się najciężej chorymi więźniami.
Siostra Leonis Müller (czyt. Myler), pracownik administracyjny szpitala. Siłą została zawleczona do pustej sali szpitalnej, gdzie żołnierze dokonali zbiorowego gwałtu. Następnie trafiła do obozu w Ciechanowie. Ostatnią stacją jej męczeństwa były łagry sowieckie. Przed śmiercią ofiarowała swoje cierpienia jako wynagrodzenie Bogu za grzechy świata.
Siostra Liberia Domnick (czyt. Domnik) wraz z grupą małych pacjentów przebywała w schronie na dworcu. Z powodu głód i płaczu przerażonych dzieci, podjęła próbę wyjścia na zewnątrz, aby zdobyć dla nich trochę pożywienia i wody. Zginęła otrzymując strzał w głowę.
Zmarłe w Olsztynie siostry zostały pochowane na pobliskim cmentarzu, który po wojnie zamieniono w park. W 2020 r., we współpracy z IPN, ich ciała zostały ekshumowane i przeniesione na cmentarz zakonny przy klasztorze sióstr katarzynek w Braniewie.
Wszystkie wymienione siostry otrzymały formację zakonną właśnie w tym klasztorze. Tu również złożyły śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Po schodach życia weszły aż na ostatnie piętro, ponieważ na pierwszym miejscu postawiły dobro drugiego człowieka, bezgraniczne miłosierdzie oraz wierność ślubowanym wartościom. Dziś czekamy na ich beatyfikację.

Opracowanie narracji: S.M. Angela Krupińska CSC
Lektor: Marcin Bernaś
Montaż: GrzegorzJuziak