A kiedy już nie będzie nas , Mariusz Parlicki

A kiedy już nie będzie nas...

A kiedy już nie będzie nas,
kiedy spróchnieje łódka,
gdy się dopełni życia czas,
wakacji czas w Skorupkach,
to może gdzieś tam pośród chmur,
tak sobie czasem marzę,
siądziemy sobie tak, jak tu
i pośpiewamy w barze,
siądziemy sobie tak, jak tu
i pośpiewamy w barze.

Anioły piwo będą lać,
a tańczyć anielice,
gitary będą, jak tu, grać,
niebiańskie okiennice drżeć będą, słysząc ten nasz śpiew,
zadźwięczą kufle, kubki,
niechaj tak w niebie będzie,
niech
da nam tam Bóg Skorupki,
niechaj tak w niebie będzie,
niech
da nam tam Bóg Skorupki!

A kiedy już nie będzie nas,
kiedy spróchnieje łódka,
gdy się dopełni życia czas,
wakacji czas w Skorupkach,
to może gdzieś tam pośród chmur,
tak sobie czasem marzę,
siądziemy sobie tak, jak tu
i pośpiewamy w barze,
siądziemy sobie tak, jak tu
i pośpiewamy w barze.

Anioły piwo będą lać,
a tańczyć anielice,
gitary będą, jak tu, grać,
niebiańskie okiennice drżeć będą, słysząc ten nasz śpiew,
zadźwięczą kufle, kubki,
niechaj tak w niebie będzie,
niech
da nam tam Bóg Skorupki,
niechaj tak w niebie będzie,
niech
da nam tam Bóg Skorupki!

Anioły piwo będą lać,
a tańczyć anielice,
gitary będą, jak tu, grać,
niebiańskie okiennice drżeć będą, słysząc ten nasz śpiew,
zadźwięczą kufle, kubki,
niechaj tak w niebie będzie,
niech
da nam tam Bóg Skorupki,
niechaj tak w niebie będzie,
niech
da nam tam Bóg Skorupki!

Mariusz Parlicki