Seaneman - De Helft Van Je Pa "TAT2NIEK"

Zo, eigenlijk niet verwacht nu al dit te moeten doen,
Altijd in me gedachten gehad dat je veel ouder zou worden,
Geen geschommel met gezondheid of iets dergelijks,

Maarja ook dit zal met een reden zijn,

Ik heb de afgelopen 4 maanden me vader eigenlijk beter leren kennen dan de jaren ervoor,
Dat dacht ik tenminste, want mischien wist ik het allemaal diep van binnen wel want ik en me vader hadden niet veel woorden nodig voor duidelijkheid,

Ik ben opgegroeid met vooral veel vrijheid, ruimte voor opties, verwend en nooit verwaarloosd, daar ben ik beide ouders dankbaar voor en hoe ze dat hebben geflikt weet ik niet, maar uit eigen vader perspectief doe je dat dan maar gewoon op intuïtie en waarschijnlijk van de dingen die je als kind zelf heb ervaren of gezien heb,
Het is in iedergeval goed gelukt want ik kan met open eerlijkheid zeggen dat ik meer goede dan slechte herinneringen heb aan mijn vader,
Onze vader zoon relatie was eigenlijk zoals een vader zou moeten zijn,
Streng, maar je wist daarnaast dan ook wel gelijk wat je eraan had,

Hij zei me altijd “nee heb je, ja kan je krijgen”

Al heb ik hem dat vaak voor zijn voeten gegooid als puber maar eigenlijk wist ik het antwoord al van te voren,
Hij vertelde me vroeger nooit dat hij trots op me was of van me hield, maar ik voelde dat gelukkig wel, maanden geleden toen hij ziek werd is hij daar op terug gekomen en hebben we dat elkaar elke dag verteld waardoor de bevestiging toch wel even op de juiste plek viel,

Joh, je heb nooit tijd genoeg om alles te kunnen bespreken of delen,
We hebben samen jaren gewerkt in het zelfde vak, samen de tattooshop gedraaid, alleen vertelde ik hem op een moment dat er maar 1 kapitein aan het schip kon zijn en daar hadden we nog wel een een meningsverschil over,
Logisch want mischien lijk je toch meer op elkaar dan je denkt,

Ik weet zoiezo nu ik zelf kinderen heb je hoopt dat je kinderen het nog beter doen dan jijzelf en waar jij het gat niet kon vullen in de weg hun het wel kunnen,
Gelukkig heb ik dat mogen meemaken met me vader en kan daar genoeg over praten maar ik denk dat de daden voor zichzelf spreken,

Voor mij was het belangrijk dat het een vrije man was, tegen autoriteiten, een sterke eigen mening, bemoeide zich niet graag met andere maar wel als ze geen gelijk hadden, in mijn ogen nooit bang en wist het vaak toch wel op zijn manier op te lossen,

Als jongen kijk je vaak naar wat je niet heb maar als je ouder word en zelf vader bent zie je toch goed wat je dan als vader heb geleerd van je eigen vader,

Er voor je kind zijn leerde mij vader mij zonder woorden, voor geld zorgen leerde mij vader mij door te vallen,

We deelde de zelfde hobby’s, deze ook vaak samen gedeeld en beleefd, ook ging hij goed om met mijn vrienden, klanten en belangrijke personen om mij heen, Iets om trots op te zijn!

Hij wist overal de weg en overal kwam hij wel iemand tegen die hij kon of die hem kon,

Lullen kon hij uren, scooter rijden vond hij fijn, lekker eten samen hebben we veel gedaan, de Kuip zijn we vaak samen geweest, en bij de optredens die ik heb gegeven zoek je in de honderden mensen die er staan toch eerst je vader en je moeder,

Ook dan was een duimpie of dat hij er gewoon al stond voor mij genoeg,

Ik heb hem altijd geprobeerd om trots te maken!

In me tattoos , me muziek, me grafitti , motocross en eigenlijk alles waar ik zelf trots op ben,
Ik wilde altijd laten zien dat ik het beter kon, want dan kon hij me wel eens gaan zeggen dat hij trots op me was,

Dat heeft hij me nu dus genoeg verteld en ben daarom ook bang dat het bewijzen minder zal worden omdat hij 1 van me grootste drijfveer is geweest om te komen waar ik de dag van vandaag sta,

Ik ga hem zoiezo missen, en het gemis is toch wel groter dan ik had verwacht,

Ik heb wel alles met hem kunnen bespreken en wat ik ervan wou maken als hij kwam te overlijden, dat heeft hem veel rust gegeven en heb hem gezegd dat het wel goed komt,

Ik hem er niet slecht bij zou laten leggen en ervoor zou zorgen de mensen hem kennen herinneren hoe dat hij dat zelf wilde en hoe hij was,

Ze zijn je toch zo vergeten vertelde hij me,

En daar komt ook weer mijn bewijsdrang, (Gaat niet gebeuren!}

Hij wilde geen jank muziek, geen thee met een droog koekie, maar gewoon lekker normaal waar iedereen zich comfortabel bij voelt,

Ik ga het advies missen, elke dag 10 minuut lange spraakmemo’s , het slap geouwehoer en de geintjes die ik al ken dromen vanaf ik ken herinneren,

Heb hem al gezegd dat er een betere plek is dan deze verrotte wereld, en hopelijk als mijn tijd er op zit hier hij me op komt halen zodat we het er nog is over kennen hebben,
Ik mis hem maar het geeft me een voldaan gevoel ik alles van mezelf heb kunnen geven om het zo af te sluiten,

Zijn verhaal stopt hier maar ik en zijn kleinzoons zullen het afmaken,

“Het leven is te kort,
Als je te kort heb geleefd,
Daarom moet je leven,
En is te kort er nooit geweest,”

Wij zetten het door!

Ritchie Sean,
Cass Ritchie Sean & Bojan Sean