«Το μέλλον της Παλαιστίνης είναι το μέλλον της ανθρωπότητας» Μ Μοχάντι στον Δ Κωνσταντακόπουλο

Μεταγλώττιση Ιφιγένεια Ποττάκη

Μια συζήτηση του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου με τον Διακεκριμένο Καθηγητή (Distinguished Professor), μέλος του Συμβουλίου Κοινωνικής Ανάπτυξης της Ινδίας, Δρ. Μανοραντζάν Μοχάντι

‘Oτι και να γίνει, ότι και να επιβάλλουν στους Παλαιστίνιους, η Παλαιστίνη θα μείνει ζωντανή! Το μέλλον της Παλαιστίνης είναι το μέλλον της ανθρωπότητας

Πολύ σπουδαία η συνάντηση των τριών (Κίνα, Ρωσία, Ινδία), οι προσπάθειες των BRICS και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO). Απογοητευτική όμως η απουσία επαρκούς καταδίκης του Ισραήλ και της γενοκτονίας των Παλαιστινίων

Δεν είμαι αισιόδοξος για όσα θα γίνουν άμεσα στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, ούτε και για τις σχέσεις μας με το Πακιστάν

Ο ινδικός αγωγός προς την Ευρώπη και ο κινεζικός «δρόμος του Μεταξιού»

Η Τουρκία παραμένει μια αυταρχική χώρα, δεσμευμένη στη Δύση παρά την κριτική στο Ισραήλ και το άνοιγμα στη Ρωσία

Τα μυστικά και οι παγίδες των επιτυχιών της Κίνας

«Το μέλλον της Παλαιστίνης είναι το μέλλον της ανθρωπότητας», μας λέει ένας από τους κορυφαίους διανοούμενους της Ινδίας και ο «πρύτανης» των σινολόγων της, Διακεκριμένος Καθηγητής (Distinguished Professor) στο Συμβούλιο Κοινωνικής Ανάπτυξης της Ινδίας, στο Νέο Δελχί, πρώην Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Δελχί, ιδρυτικό μέλος και επίτιμος επικεφαλής του Ινστιτούτου Κινεζικών Σπουδών στο Νέο Δελχί και του Ινστιτούτου ‘Ερευνας για την Ανάπτυξη στο Bhubaneswar Manoranjan Mohanty.

H φράση αυτή του Καθηγητή Mohanty αντανακλά τη σημασία και τη βαθειά παγκόσμια επίπτωση που είχε η διετής παλαιστινιακή εξέγερση και η γενοκτονία με την οποία απάντησε το σιωνιστικό καθεστώς, μια εξέγερση και μια γενοκτονία που, ανεξάρτητα από την άμεση τύχη της και όσα θα επακολουθήσουν, συνιστά και το ύστατο «τεστ αξιοπρέπειας» για όλους μας, αλλά και συγκλονίζει βαθιά τα ίδια τα θεμέλια της συνείδησης όλης της ανθρωπότητας, από την Ιταλία όπου προκάλεσε μια παλλαϊκή εξέγερση έως την Κολομβία και από την Κίνα έως τα αμερικανικά πανεπιστήμια. Και θα τη σφραγίσει για πολύ καιρό ακόμα ότι κι αν συμβεί τους επόμενους μήνες και χρόνια . Γιατί αφορά εν τέλει το τι είναι ο ‘Ανθρωπος, αφορά την ίδια τη διάκριση ανάμεσα στον ‘Ανθρωπο και το Κτήνος. (Η συζήτηση με τον καθηγητή έγινε το πρωϊ της Τετάρτης 1ης Οκτωβρίου, προτού γίνει γνωστό το σχέδιο Τραμπ-Νετανιάχου για την Παλαιστίνη).

Μιλώντας με τον Καθηγητή Mohanty, θελήσαμε να έχουμε την ινδική οπτική, δηλαδή την οπτική της πολυπληθέστερης χώρας του κόσμου, μιας πυρηνικής δύναμης με πολύ γρήγορη οικονομική ανάπτυξη, αν και δεν έχει λύσει τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και τη φτώχεια που αντιμετωπίζει, για τα μεγάλα διεθνή ζητήματα, τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και την Κίνα. Γιατί η αδράνεια μας κάνει να αντιμετωπίζουμε ακόμα τον κόσμο με τα παραμορφωτικά γυαλιά ενός παρελθόντος που η Δύση κυριαρχούσε σε όλο τον κόσμο, παρελθόν που παρήλθε οριστικά.

Ο Καθηγητής παραμένει μάλλον απαισιόδοξος για το τι θα συμβεί άμεσα στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, αλλά και για το μέλλον των σχέσεων της χώρας του με το Πακιστάν, ενώ μας μιλάει δια μακρών για το αγαπημένο θέμα του και το αντικείμενο σειράς βιβλίων του, την Κίνα, αναφερόμενος στα «μυστικά» και τις «παγίδες» των επιτυχιών της. Στέκεται ιδιαίτερα στον τεράστιο, όπως τον χαρακτηρίζει, αλλά παραγνωρισμένο ρόλο των μικρών «συλλογικών», «αυτοδιαχειριζόμενων» επιχειρήσεων του «Μέσου Βασιλείου» στην οικονομική του επιτυχία. Του θέτουμε το ερώτημα του κατά πόσο η κινέζικη «νομενκλατούρα» θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα της σοβιετικής και να αντατρέψει το καθεστώς, μιλάμε για την εσωτερική κατάσταση στην Κίνα και συζητάμε μαζί του για το κατά πόσο η Κίνα έχει γίνει ήδη μια καπιταλιστική κοινωνία και αν μπορεί κανείς να φανταστεί την εξέλιξη αυτής της μεγάλης «χώρας – υπερδύναμης» προς κάποια μορφή σοσιαλισμού.

O Mohanty υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της «αποαποικιοποίησης» των Ινδών επιστημόνων, του αγώνα δηλαδή για να απαλλαγούν από την « δυτική αποικιακή ματιά» στη δουλειά τους, αλλά επίσης και η «καρδιά», ο πυρήνας της ανεπίσημης Ομάδας Μελέτης της Κίνας (China Study Group) που ιδρύθηκε το 1969 και περιέλαβε στους κόλπους του μια σειρά από σημαντικές προσωπικότητες της Ινδίας. Το ένα πάει άλλωστε μαζί με το άλλο, γιατί μόνο αμφισβητώντας θεωρητικά και έμπρακτα τη λογική του «Διαίρει και Βασίλευε» μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει τη δυτική αποικιακή και μεταποικιακή κυριαρχία.