ថ្ងៃដែលអូនមក

1. បងនឹងអភ័យទោសអូនទេ

បងអើយ… តើបងធ្លាប់មានអារម្មណ៍ឯកា?
នៅកណ្តាលទីក្រុង ពោរពេញដោយមនុស្សច្រើន
ពេលអូនត្រឡប់មកវិញ គ្រាន់តែភាពនឿយហត់
គិតតែការងារ បំភ្លេចភ្នែកកក់ក្តៅរបស់បង

បំភ្លេចការណាត់ជួប ការរង់ចាំមិនទាន់ឆ្លើយ
ពាក្យស្នេហ៍ ត្រូវបានលាក់នៅទីណា?
ឥឡូវនេះ អូនទើបដឹងថាបងប្រែប្រួល
ស្នាមញញឹមក្រៀមក្រំ លាក់នៅក្រោយស្នាមជ្រួញ

ពេលល្ងាចបងនៅតែរង់ចាំ
រង់ចាំអូនត្រឡប់មកវិញ
តែក្នុងចិត្តអូន…លែងមានបងទៀតហើយ
សុំទោសបង ចំពោះភាពមមាញឹកធំធេង

ដែលបានធ្វើឲ្យក្តីស្នេហ៍របស់យើង រសាត់បាត់
សុំទោសបង ចំពោះពាក្យដែលមិនបាននិយាយ
រាត្រីស្ងប់ស្ងាត់បានកន្លងផុតទៅ
ទុកតែស្នាមឈឺចាប់នៅក្នុងចិត្ត

បើសិនជាអាចត្រឡប់ទៅថ្ងៃដំបូង
ពេលយើងទាំងពីរថើបគ្នាដោយក្តីស្រវឹង
ក្តីស្នេហ៍នៅតែបរិសុទ្ធដូចពន្លឺថ្ងៃ
អូននឹងក្លាយជាក្មេងស្រីកាលពីមុន

ដើម្បីបងអាចឱបអូន
និងនិយាយពាក្យស្នេហ៍
បងអើយ…តើបងនឹងអភ័យទោសអូនទេ?
2. ថ្ងៃដែលអូនមក

.ថ្ងៃដែលអូនបានមក
ផ្ទះបងក្លាយជាផ្ទះពន្លឺ
ក្លិនកាហ្វេ ក្តៅៗក្តីស្រឡាញ់
សើចសប្បាយបំពេញព្រលឹងបង

បងគិតថា អូនជាអ្នកបម្រើ
មិនដឹងថាស្នេហា កំពុងដុះចេញ
ពីភាពសាមញ្ញ ពីអាហារក្តៅៗ
អូនក្លាយជាជីវិត ក្លាយជាផ្ទះបង

ថ្ងៃអូននិយាយបែកបាក់បេះដូង
បងបាត់បង់ពន្លឺ បាត់បង់ជំនឿ
ទុកឲ្យអូនទៅ គឺជាកំហុសធំ
ឥឡូវនេះបងដឹងថា ស្រលាញ់អូនខ្លាំងណាស់

អូន ơi ត្រឡប់មកវិញ
កញ្ញាមេផ្ទះដ៏ស្រស់ស្អាត
សូមឲ្យបងបានស្រឡាញ់អូន
ស្រលាញ់អូន… អស់មួយជីវិត
3. មានអូនភ្លេចអស់បារម្ភ

.អូនដូចពន្លឺច័ន្ទយប់
បំភ្លឺផ្លូវបងរាល់ពេលឯកា
ពេលចិត្តពោរពេញទុក្ខភ្នែកឆ្កួតចង្វារ
មានអូន ក៏ភ្លេចអស់បារម្ភ

សេចក្តីស្រឡាញ់បងដូចខ្យល់អំបោះ
បង្អួតភ្លើងក្តៅកាយក្តៅចិត្ត
កំដៅស្នេហ៍កណ្តាលរដូវរងា
នៅក្បែរអូន មិនសូវខ្លាចអ្វីទេ

ញញឹមអូនដូចពន្លឺថ្ងៃ
បំភ្លឺពពកអស់នៅលើមេឃ
បងស្រមៃមកលើផ្ទះតូចៗ
មានអូន មានយើងជាពួកគ្នា

ពេលយប់ខ្យល់ត្រជាក់បក់
បងតែសូត្រទស្សនាតារាលើមេឃ
ដូចភ្នែកអូនភ្លឺចាំងចាំបាច់
រលោងភ្លឺភ្លាត់ មិនដាច់ពីបងឡើយ
4. ផ្លាស់ប្តូរទៅជាកំណាព្យខ្មែរ

សុភមង្គល មិនមែននៅចុងផ្លូវ
ប៉ុន្តែនៅក្នុងជំហានរាល់ថ្ងៃ
បងជាមួយអូន កុំគិតច្រើនអី
ថ្ងៃភ្លៀងថ្ងៃថ្ងៃក្តៅ ក៏ដើរតាមគ្នា។

អូនកុំទុកចិត្តថា ព្រឹកស្អែកមានខ្យល់ភ្លៀង
កាន់ដៃបង យើងឆ្លងកាត់វា
រាល់ជំហាន គឺជាផ្ការីកល្អា
ផ្កាយំជូនមក ជំនួសនឹងស្នាមញញឹម។

កុំស្វែងរកអ្វីឆ្ងាយដូចក្នុងសៀវភៅ
គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាចិត្តស្ងប់ស្ងៀម
ពេលថ្ងៃរះ ឬពេលថ្ងៃលិចរាំរៀម
មានតែបងនឹងអូន ក៏គ្រប់គ្រាន់ហើយ។

ពេលខ្លះយើងក៏សង្ស័យខ្លួនឯង
ថាម៉េចសុភមង្គលមិនអាចកាន់បាន
តែពិតប្រាកដ វាមិនបានបាត់បង់ទេ
វាស្ថិតនៅក្នុងគ្រប់នាទីនៃជីវិតនេះ។
5. ជីវិតបាន និង បាត់

មានថ្ងៃអង្គុយរាប់ចិត្ត
បានអ្វី… បាត់អ្វី?
បានព្រះចន្ទកន្លះមួយ
បាត់ស្ទឹងបោះហូរចោលទៅ…

បានផ្កាគុះតូចៗ
បាត់ផ្កាឈូកក្រហមមួយកោន
បានពាក្យសន្យាចាស់ៗ
បាត់សូរ៉ូងលង់ក្នុងខ្យល់…

ជីវិតដូចស្រមោល
ពេលភ្លឺ ពេលស្រអែម
ពេលបាន ពេលបាត់
ពេលជិត ក៏ពេលឆ្ងាយ…

បានបន្ថែមការចងចាំ
បាត់មនុស្សម្នាក់ភ្លេចឯង
បានសំណួរច្រើនទៀត
បាត់ចម្លើយហ៊ានប្រាប់…

នៅសល់តែពេលវេលា
រឿងជីវិត បាន–បាត់
បាត់ទៅហើយ រកវិញ
រកវិញហើយ ក៏ហួសដែរ…
6. ខុសផ្លូវគ្នាហើយ

ផ្លូវចាស់ហើយក្លាយអារម្មណ៍ថ្មី
ស្លឹកឈើលូតលាស់ហួសឈឺចិត្តហើរ
ដើមឈើជ្រុះស្លឹកពេញផ្លូវក្រុង
ភ្លេចមិនបានថា នេះរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ។

រដូវស្លឹកឈើជ្រុះឆ្លងកាត់ផ្លូវទំនេរ
ដូចស្នេហាខ្ញុំបានរាលឆ្ងាយ
ថ្ងៃឯងសន្យាក្រោមខ្យល់ត្រជាក់
ឥឡូវនៅសល់ ខ្ញុំដើរតែឯង។

បញ្ចូនចិត្តទៅតាមខ្យល់បក់
ឲ្យវាហោះទៅកាន់ពពកឆ្ងាយ
ព្រឹកលិចកណ្តាលរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ
ស្រមៃអស់ពេល ចិត្តស្រឡាញ់មិនភ្លេច។

ពេលមុនយើងដើរតាមផ្លូវតែមួយ
ឥឡូវនេះខុសផ្លូវគ្នាទៅហើយ
ចាំតែថា ស្នេហាអស់ទៅហើយ
ដូចពពកហោះផុតដានមិនត្រឡប់។