Resulullah (s.a.v.) Gelmeseydi Bu Alemde Hiçbir Hayr Olmazdı! (Mehmet Zahid Kotku (k.s.))

“İn künte tühibbünî fe’t-tehız li’l-belâi ticfâfen…”
“Eğer beni seviyorsan, belaya sabırla hazır ol.”
Bu cümle, Allah Rasûlü’nün (s.a.v.) sevginin bedelini tarif ettiği bir ölçüdür.
Zira sevgi, yalnız sözle değil, hâl ile ispat edilir.
Mehmet Zahid Kotku (k.s.) Hazretleri bu hadisi şerifi açıklarken buyurur ki:
“Rasûlullah’ı seven, O’nun hâlini alacak. Hâlini alamayan, sevgisinde sadık değildir.”
Rasûlullah (s.a.v.)’in hayatı zühd, sabır ve kanaatin tefsiridir.
Bir gün tok, bir gün aç yaşamış; bir gün şükürle, bir gün niyazla geçirmiştir.
Dünya nimetlerine iltifat etmemiş, altın ve gümüşü elinin tersiyle itmiştir.
Çünkü O (s.a.v.), **“Akl-ı evvel”**dir — hakikatin başlangıcı, hikmetin menbaıdır.
Allah Teâlâ’nın kendisine bahşettiği akl-ı kâmil ile dünyanın fâniliğini görmüş,
ümmetine ebedî olanın peşinde olmayı öğretmiştir.
“Bu dünya bir tarla, ahiret onun hasadıdır.”
(Mehmet Zahid Kotku (k.s.))
Kur’an-ı Kerîm de buyurur:
“Şüphesiz Biz insanı bir imtihan içinde yarattık.”
(Beled, 4)
Ve yine:
“Andolsun sizi biraz korku, biraz açlık ve mallardan, canlardan, ürünlerden eksiltmekle imtihan ederiz.
Sabredenleri müjdele.”
(Bakara, 155)
Sabır, imanın yarısıdır.
Sevgi sabırla tartılır. Allah’ı ve Resûlünü seviyorum diyen, imtihanla ölçülür.
Zira Rasûlullah (s.a.v.) buyurur:
“Belalar, en çok peygamberlere, sonra onlara benzeyenlere gelir.”
(Tirmizî, Zühd 57)
Hazreti Mevlânâ şöyle der:
“Belaya sabret ki, bela senin rahmetine dönüşsün. Çünkü Allah, sevdiğini imtihan eder.”
Kotku Hazretleri bu sözü manen açar:
“Müslüman, Resûlü gibi sabırlı olacak. Peygamberin sabrı ne kadar yüce ise,
ümmetinin de nasibi o sabırdan alacaktır.”
O yüzden buyurur ki:
“Beni sevene bela, dağdan aşağı akan su gibi çabuk gelir.”
Çünkü bela, Allah’a giden yolda bir terbiye kapısıdır.
Sabırla açılır, şükürle kapanır.
Bela, sevgiyi samimiyetle ispat ettirir.
Rasûlullah (s.a.v.)’in duası da bunu öğretir:
“Allah’ım! Beni sevenlere iffet ver, onları haramlardan koru.”
“Beni sevenleri kanaatkâr eyle, dünya hırsından uzak tut.”
İffet, sadece namus değil; haramdan tüm yönleriyle kaçmaktır.
İffetini koruyan, Allah’ın muhafazasına girer.
Haramı işleyen, düşmanını kendi eliyle çağırır.
Kotku Hazretleri buyurur:
“İffet, Müslümanlığın tacıdır. O tacı düşürenin başına bela iner.”
Kanaat da sevginin bir imtihanıdır.
Elindekine razı olan, Allah’ın takdirine teslim olur.
Kanaat eden azizdir, hırsa düşen zelil.
Rasûlullah (s.a.v.) buyurur:
“Gerçek zenginlik, mal çokluğu değil; gönül tokluğudur.”
(Buhârî, Rikak 15)
Hazret bu sözü şöyle açıklar:
“Kanaat, hem rızkı bereketlendirir hem gönlü huzura erdirir.
Çünkü kanaat, Allah’ın takdirine ‘amin’ demektir.”
Rasûlullah (s.a.v.)’i sevmek, O’nun hâline benzemekle mümkündür.
O, dünyayı terk etmedi; sadece gönlüne sokmadı.
Zira dünya sevgisi, kalbi perdeler.
Mehmet Zahid Kotku (k.s.) der ki:
“Kalbine dünya giren, oradan Allah’ı çıkarır. Kalbine Allah giren, dünyayı kovar.”
Rasûlullah (s.a.v.) bize öğretti:
“Dünya, müminin zindanı; kâfirin cennetidir.”
(Müslim, Zühd 1)
Sabırla yaşamak, zindanı cennete çevirmektir.
Rızayla yaşamak, zindanın duvarlarını kaldırmaktır.
Ey seven gönül!
Resûlullah (s.a.v.)’i gerçekten seviyorsan,
sabırla tahammül et, iffetinle korun, kanaatle yetin.
O’nun hâline benzemeye çalış.
Çünkü O (s.a.v.) buyurdu:
“Kim beni severse, fakirliğe ve belaya hazırlansın.”
(İbn Mâce, Fiten 23)
Mehmet Zahid Kotku (k.s.) ise bu hadisi şöyle yorumlar:
“Allah’ı sevince kolaylık değil, imtihan gelir.
Çünkü O, sevdiğini kendine çeker; dünya ile değil, bela ile.”
Son Söz:
Allah’ı ve Resûl’ünü sevmek kolaydır demeyin.
Zira aşk, sabırla ispat edilir.
Rasûlullah (s.a.v.)’i seven, dünya saltanatına değil, ahiret saadetine talip olur.
Bela, sabırla rahmete döner.
Dünya, kanaatle cennetin ön kapısı olur.
Ve iffet — Müslüman’ın sancağıdır; onu taşıyan, Allah’ın sevgisine mazhar olur.
“Sabır, iffetin anahtarıdır; kanaat ise sabrın meyvesi.”
(Mehmet Zahid Kotku (k.s.))