Doğa ve İnancın Buluştuğu Yer: Meteora (Yunanistan)

Yunanistan'ın orta kesiminde bulunan da bulunan Meteora, Hristiyanlık, özellikle de Doğu Ortodoksluğu açısından dini ve ruhani öneme sahip kutsal bir merkezdir. Adı, Yunanca’da “havada asılı duran” veya “gökyüzünde süzülen” anlamına gelen meteoros kelimesinden gelir. Gerçekten de Meteora’yı gördüğünüzde, doğanın ve inancın birlikte nasıl bir mucize yarattığını anlayabilirsiniz.
Meteora’nın hikâyesi 30 milyon yıl öncesine dayanmaktadır. Meteora’nın bulunduğu alan, o dönemde denizel bir ortamda birikmiş olan bilimsel adı konglomera olan (yaygın olarak çakıltaşı adı verilen) tortul kayaçlardan oluşur. Nehirler milyonlarca yıl boyunca kum, çakıl ve daha iri boyutlu kaya parçalarını taşıyarak bu bölgeye yığmış, zamanla bu tortular doğal çimentolanma süreciyle konglomera kayacına dönüşmüştür.
Bölge, tektonik açıdan oldukça aktif bir alandadır. Tektonik hareketler ve depremler sonucunda bölge yavaş yavaş yükselmiş, böylece eski deniz tabanı günümüzdeki kara seviyesinin üstüne çıkmıştır. Yükselme sırasında kayaçlarda faylar ve derin çatlak sistemleri oluşmuş, yağmur suları ve akarsular bu zayıf bölgeler boyunca kayayı aşındırarak bugün gördüğümüz dikey sütun biçimli kayalıkları ortaya çıkarmıştır.
Bu benzersiz jeolojik oluşum, insanları derinden etkilemiş ve zamanla ulaşılması güç doğası nedeniyle sığınak olarak kullanılmaya başlanmıştır. Meteora’daki ilk keşişler 9. yüzyılda bölgeye gelip kayaların oyuklarında ve mağaralarda inzivaya çekilmişlerdir. Manastırların kuruluşu ise esas olarak 14. yüzyılda başlamıştır. Osmanlıların ve Sırpların bölgeye yaklaşmasıyla keşişler, daha güvenli bir yaşam ve dış dünyadan soyutlanmak için bu ulaşılması zor kaya sütunlarının zirvelerine manastırlar inşa etmeye başlamışlardır. Böylece, dünyanın en sıra dışı dini yerleşimlerinden biri doğmuştur.
Manastırlar o dönemde makara, sepet ve ilkel vinç sistemleri kullanılarak inşa edilmiştir. İnsanlar ve malzemeler bu yöntemlerle yukarı taşınmıştır. Bu devasa kaya sütunları üzerindeki manastırlar, keşişlere hem dünyevi meşgalelerden hem de dış tehditlerden uzak, izole bir yaşam alanı sunmuş; aynı zamanda Tanrı’ya yakınlaşmanın sembolü hâline gelmiştir. Manastırlara erişim, tehlikeli olmasına rağmen dış saldırılara karşı bir güvenlik kalkanı sağlamıştır.
Tarih boyunca bölgede 24 manastır inşa edilmiştir, ancak günümüzde yalnızca 6 tanesi aktif olarak kullanılmaktadır ve ziyarete açıktır. Manastırlar, yüzyıllar boyunca dini eğitim, el yazması eserlerin korunması ve kültürel mirasın yaşatılmasında büyük rol oynamıştır. Hem doğal güzelliği hem de dini önemi nedeniyle Meteora, 1988 yılında UNESCO tarafından hem Kültürel hem de Doğal miras olarak Dünya Mirası Listesi’ne alınmıştır.
Bugün Meteora, yalnızca inanç turizminin değil; aynı zamanda doğa, tarih ve fotoğraf meraklılarının da gözde duraklarından biridir.