Podcast เรียนธรรมะเราทุ่มเทกันทั้งชีวิต โดย หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม

เรียนธรรมะเราทุ่มเทกันทั้งชีวิต โดย หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม

การปฏิบัติ เราถึงจุดสุดท้ายเราจะต้องตัดตรงเข้ามาให้ถึงจิตได้ เพราะกุศลเกิดที่จิต อกุศลเกิดที่จิต มรรคผลก็เกิดที่จิต แต่ว่าหลายคนอยู่ๆ เข้ามาดูจิต ดูไม่ได้หรอก หลวงพ่อกล้าพูดเลยที่บอกดูจิตๆ ส่วนใหญ่ดูไม่ถึงจิตจริงหรอก ดูไม่ได้เพราะกำลังของสติสมาธิไม่พอ เพราะฉะนั้นก่อนที่เราก็จะมาเห็นกิเลส ล้างกิเลสที่จิตใจหรือเกิดมรรคผลที่จิตใจเรา ต้องพากเพียรมา เส้นทางนี้ไม่ใช่ใกล้ๆ เส้นทางนี้ยาวนานอยู่ ต้องอดทน มันไม่ใช่ปุบปั๊บๆ ไม่ใช่เหมือนชงมาม่า ใส่น้ำร้อนไปไม่กี่นาทีก็กินได้แล้ว

เรียนธรรมะเราทุ่มเทกันทั้งชีวิตเลย แล้วถ้าเราระลึกชาติได้เราจะรู้เลย ชาติเดียวไม่พอ แต่อย่างพวกเราไม่ต้องตกใจ พวกเราสนใจฟังธรรม ต้องไม่ใช่ชาติแรกที่สนใจธรรมะแล้ว ถ้ายุคแรกๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร กว่าจะมาสนใจ กว่าจะลงมือศึกษา กว่าจะสะสมบุญบารมี จนกระทั่งมาเกิดในยุคที่ศาสนายังดำรงอยู่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ท่านบอกการเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก การที่เราได้ฟังได้ยินธรรมะยากหนักเข้าไปอีก การที่เราจะปฏิบัติธรรมให้สมควรแก่ธรรมก็ยากหนักเข้าไปอีก การที่เราจะบรรลุธรรมยากมากๆ แต่อย่าท้อถอย ถ้าท้อถอยก็คือแพ้ตั้งแต่ยังไม่ทันรบ เราลูกพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าเราเป็นนักรบ เป็นวรรณะกษัตริย์นี่วรรณะนักรบ ฉะนั้นเราต้องเข้มแข็ง มาทำเปาะแปะๆ ออดอ้อน พวกอ้อนครูบาอาจารย์หลวงพ่อไม่นิยมเลย ถ้ามาอ้อนหลวงพ่อโดนดุทุกรายเลย อย่ามาอ้อน ต้องสู้เอา ธรรมะไม่ใช่เรื่องของคนอ่อนแอ

ถ้าสู้ไม่ได้เลย ทำอย่างไร ไม่เคยปฏิบัติเลยจะทำอย่างไร ไม่เคยปฏิบัติเลย ทำกรรมฐานอะไรก็ได้สักอย่างหนึ่ง ทำไปเถอะ จะนั่งสมาธิจะเดินจงกรมอะไรก็ได้แต่ทำโดยมีเป้าหมายให้ถูกต้อง เป้าหมายของการปฏิบัติไม่ใช่เอาความสุข ไม่ใช่เอาความสงบ ไม่ได้ปฏิบัติเพื่อจะเป็นคนดี เพราะความสุข ความสงบ ความดียังเป็นของไม่เที่ยง เราหัดปฏิบัติทุกวันๆ เพื่อพัฒนาสติของเราให้ดีขึ้นๆ อย่างทุกวันเราก็นั่งสมาธิเดินจงกรม อย่างถ้าเป็นหลวงพ่อตอนเด็กๆ หลวงพ่อหายใจเข้าพุท หายใจออกโธ นับหนึ่ง หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ นับสอง ทำไปเรื่อยๆ ไม่ได้หวังผลว่าจะได้อะไร

พอทำไปด้วยใจที่ธรรมดาๆ ใจที่ปกติ หายใจไม่กี่ที จิตก็รวม ได้สมาธิขึ้นมา ทีแรกได้สมาธิแล้วยังโง่ พอมีสมาธิมันจะเกิดนิมิต มีแสงสว่างเกิดขึ้น เราอยากรู้อยากเห็นอะไรมันก็รู้ออกเห็นได้ เต็มไปด้วยของเล่น ของเล่นทั้งหลายของสมาธิคือกับดักเรา ถ้าเราไม่มีครูบาอาจารย์เตือน เราไปติดกับดักอันนี้ หรือถ้าเราไม่ได้สะสมบารมีมามากพอ พอเราไปได้กับดัก ไปหลงกับดักหรือพวกนิมิตทั้งหลายของสมาธิ เราก็ไปไม่รอดแล้ว สนุกอยู่กับเรื่องของนิมิต รู้วาระจิตคนอื่นอะไร จริงๆ บอกตรงๆ รู้จิตคนอื่นง่ายกว่ารู้จิตตัวเอง รู้จิตคนอื่นง่ายมากเลย แต่รู้จิตตัวเองยากมากเลย เพราะฉะนั้นอย่าไปดูจิตคนอื่น ให้รู้จิตตัวเองไว้

ขั้นต้นทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง แล้วคอยมีสติรู้ทันจิตใจตัวเองไว้ อย่างเราหายใจเข้าพุทออกโธ จิตหนีไปคิดเรื่องอื่น รู้ว่าตอนนี้จิตหนีไปแล้ว หายใจไปๆ จิตไหลไปจมอยู่ที่ลมหายใจ ร้อยละร้อยของนักปฏิบัติที่ดูลมจิตไปจมอยู่ที่ลม ให้รู้ทันไว้ตอนนี้จิตจมลงไปอยู่ที่ลมหายใจแล้ว บางคนดูท้องพองยุบ ดูแล้วจิตหนีไปที่อื่น ให้รู้ทันว่าจิตหลงไป ดูท้องพองยุบแล้วจิตไหลลงไปอยู่ที่ท้อง ให้รู้ว่าตอนนี้จิตไหลลงไปอยู่ที่ท้องแล้ว คอยรู้ทันจิตที่ไหลไปไหลมาไว้ให้ดี รู้ไปบ่อยๆ แล้วต่อไปจิตเราจะตั้งมันขึ้นมา จิตเราจะตั้งมั่น ค่อยๆ มีกำลังขึ้นมา อย่างหลงแล้วรู้ๆ

ตัวนี้ไม่ใช่พูดเล่น ไปทำ ทำกรรมฐานอะไรก็ได้ที่เราถนัด กรรมฐานทั้งหลายนั้นเป็นแค่เหยื่อตกปลา พวกเราจิตใจของเราเป็นปลาคนละชนิดกัน ไม่ต้องเลียนแบบกัน เหยื่อสำหรับปลาชนิดนี้ก็แบบนี้ เหยื่อของปลาอย่างนี้ก็อย่างนี้ เหยื่อของปลาขี้โมโห ท่านก็ใช้เจริญเมตตา เหยื่อของปลามีราคะมาก ก็อาจจะพิจารณากาย พิจารณาปฏิกูลอสุภะ เราพิจารณาไปๆ ใจมันหลงไปคิดเรื่องอื่น รู้ทัน ใจมันถลำลงไปเพ่งร่างกาย รู้ทัน อย่างนี้ก็ได้ หรือเราหายใจไป เราชอบคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ฟุ้งซ่าน เราหายใจไป จิตหนีไปคิดแล้วรู้ จิตไปเพ่งลมหายใจก็รู้ หรือเราชอบนึกถึงพระพุทธเจ้า เราก็นึกถึงพระพุทธเจ้าไป

พอนึกถึงพระพุทธเจ้าแล้ว สมมติเรานึกภาพพระพุทธเจ้าไม่ออก นึกภาพพระสักองค์อย่างองค์ข้างหลังนี้ท่านนั่งมาหลายปีแล้ว หลวงพ่อเห็นตั้งแต่ท่านยังไม่สวยอย่างนี้ ยังเป็นทองเหลืองทองแดงปกติเลย ดูแล้วเหมือนทองแดงทองเหลืองธรรมดา ตอนนี้ไม่เหมือนแล้ว ถ้าพวกเรามีสมาธิหน่อย เรามองพระองค์นี้ขลังแล้วเพราะท่านฟังเทศน์มานานแล้ว เวลาฟังธรรมไม่ใช่มนุษย์ฟังข้างเดียว พวกเทพเขาก็มาฟัง แล้วพวกพระทั้งหลาย พระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ด้วยกำลังของเทวดา เราอย่านึกว่าศักดิ์สิทธิ์เพราะพระพุทธเจ้ามาสิงอยู่ พระพุทธเจ้านิพพาน อย่างพระญาณนเรศวร์ วัดญาณสังวราราม ก็มีเทวดาใหญ่ๆ 3 องค์ หลวงพ่อโสธรเทวดาเป็นพันเลย ทำไมเทวดาเยอะ คนไปไหว้เยอะ คนไปทำบุญ เวลาทำบุญจิตเป็นกุศล มันก็ดึงดูดสิ่งที่ดีงามมา ถ้าเราไปทำแต่สิ่งที่ชั่ว สิ่งที่ชั่วมันก็มาหาเรา อย่างในบ้านเราทะเลาะกันทุกวัน รับรองผีเปรตผีตายโหงตายห่าอะไรมาเต็มบ้านเลย ไฉนมาเรื่องนี้ได้

...