สัมภาษณ์ “พี่เจื้อย–อตินุช ตันติวิท” นักสะสมงานศิลปะ และคิวเรเตอร์นิทรรศการ Cellulose I: Paper

สัมภาษณ์ พี่เจื้อย อตินุช ตันติวิท ผู้สะสมผลงานศิลปะ เจ้าของงานศิลปะจากกระดาษที่ร่วมจัดแสดง และคิวเรเตอร์นิทรรศการ Cellulose l: Paper

Cellulose l: Paper
มากกว่าพื้นผิวรองรับ — สำรวจความแข็งแกร่งในความเปราะบาง

กระดาษเป็นหนึ่งในวัสดุที่เปราะบางและราคาถูกที่สุด แต่กลับมีน้ำหนักทางความหมายมหาศาลในทุกวัฒนธรรม ตัวอย่างเช่น ธนบัตรที่ไม่ได้มีค่าเพราะเส้นใยที่มันถูกสร้างขึ้น แต่เพราะความเชื่อ ความไว้วางใจ และอำนาจที่ถูกจารึกอยู่บนมัน คุณค่าของมันไม่ได้อยู่ที่ตัวกระดาษ หากแต่อยู่ในระบบของความหมายที่รายล้อมอยู่

เสน่ห์ของกระดาษส่วนหนึ่งอยู่ที่ความไม่ยั่งยืนของมัน ต่างจากผ้าใบซึ่งมักให้ความรู้สึกมั่นคงถาวร กระดาษกลับบันทึกกาลเวลาอย่างละเอียดอ่อน — ขอบที่มีเริ่มไม่คม สีที่เปลี่ยนไป เส้นใยที่สีเข้มขึ้น สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ข้อบกพร่อง แต่คือร่องรอยของการมีชีวิต เป็นพยานแห่งประวัติศาสตร์ สิ่งแวดล้อม และสัมผัสของมนุษย์ เมื่อเวลาผ่านไป รอยพวกนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของความหมายของผลงาน เป็นชั้นของความทรงจำที่ซ้อนทับลงบนวัสดุ

สำหรับศิลปิน การเลือกใช้กระดาษไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เส้นใย น้ำหนัก ความโปร่งแสง และความเปราะบางของมันถูกโอบรับเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการสร้างสรรค์ กระดาษถูกเลือกเพราะมันสามารถซึมซับท่าทาง รับรอยสัมผัส และสะท้อนทั้งความเปราะบางและความยืดหยุ่นได้อย่างลึกซึ้ง ผลงานแต่ละชิ้นแสดงให้เห็นว่า “วัสดุคือความตั้งใจ” — ศิลปะชิ้นนั้นไม่อาจเกิดขึ้นในลักษณะเดียวกันได้หากทำด้วยวัสดุอื่น
นิทรรศการนี้รวบรวมผลงานที่สะท้อนศักยภาพอันกว้างขวางของกระดาษ — ตั้งแต่สมุดสเก็ตช์ ประติมากรรมที่สร้างจากหนังสือและสิ่งพิมพ์ ศิลปะจากเยื่อกระดาษ ภาพถ่าย ภาพพิมพ์ สีหมึกและสีน้ำบนกระดาษทำมือ ไปจนถึงภาพวาดบนพื้นผิวมิซึบาริ (mizubari) กระดาษเผยให้เห็นตัวตนที่ทั้งเปราะบางและทนทาน ทั้งธรรมดาและแปรเปลี่ยนได้ ผ่านความหลากหลายเหล่านี้

การเผชิญหน้ากับผลงานบนกระดาษ จึงไม่ใช่เพียงการชมวัตถุ แต่คือการยอมรับวิถีของการอยู่ร่วมกับศิลปะในรูปแบบที่เคลื่อนไหว เป็นส่วนตัว และโต้ตอบได้ ความเปราะบางและการเปลี่ยนแปลงของมันเตือนเราว่า “คุณค่า” มิใช่คุณสมบัติของวัสดุ แต่คือความหมายที่เรามองเห็นและมอบให้มัน

______

Paper is among the most fragile and inexpensive of materials, yet across cultures it has carried extraordinary weight. A banknote, for instance, is not valuable because of the fibers from which it is made, but because of the trust, authority, and shared belief inscribed upon it. Its worth lies not in the paper itself but in the system of meaning surrounding it.

Part of paper’s allure lies in its impermanence. Unlike canvas, which often conveys durability and stability, paper records the passage of time in subtle ways: edges soften, colors shift, fibers darken. These are not flaws but reminders that the object has lived, carrying the marks of history, environment, and touch. Over time, such patina becomes inseparable from the work’s meaning, layering memory onto material.

For artists, the choice of paper is never incidental. Its fibers, weight, translucency, and vulnerability are embraced as part of the creative process. Paper is chosen for its ability to absorb gesture, to register touch, and to embody fragility or resilience. Each work demonstrates that materiality is intentional: the artwork could not exist in the same way on any other support.

This exhibition gathers works that reflect the breadth of paper’s possibilities — sketchbooks, sculptures made from books and printed matter, pulp art, photography, printmaking, watercolor on handmade paper, and paintings on mizubari surfaces. Across these varied expressions, paper proves itself both fragile and enduring, ordinary yet transformative.

To engage with works on paper is therefore not only to encounter objects, but to embrace a way of living with art that is dynamic, personal, and interactive. Their fragility and mutability remind us that value is not a property of the material but of the meanings we choose to see in it.
Cellulose I: Paper affirms that paper’s fragility is also its strength — recording touch, memory, and change — and seeks to inspire future collectors to honor these qualities while shaping new ways of keeping them alive.

Artist:
Movana Chen, คีต์ตา อิสรั่น, Soichiro Shimizu, Widi Pangestu Sugiono, ฤดี ตันเจริญ, นาวิน ตันธนะเดชา, อุดม อุดมศรีอนันต์, นิตยา เอื้ออารีวรกุล, ดาว วาสิกศิริ

20 พฤศจิกายน 2568 – 18 มกราคม 2569

อัตตา