Νίκος Κοκολάκης-ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

BITZENTZOY ΚΟΡΝΑΡΟΥ-"ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ"
Free Download :   / hm40l5ij05fy  
Facebook :   / nikos.kokolakis.39  

ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ
ΗΧΟΛΗΨΙΑ
ΜΙΞΗ
PROGRAMMING
ΦΩΝΗΤΙΚΑ
ΚΙΘΑΡΕΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΙΧΩΝ : ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ

ΛΥΡΑ : ΝΙΚΟΣ ΒΕΖΥΡΑΚΗΣ

ΛΑΟΥΤΑ : ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ

ΤΖΟΥΡΑΣ
ΜΠΑΓΛΑΜΑΣ : ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

O Βιτσέντζος Κορνάρος (1553 - 1613;) ήταν Έλληνας ποιητής.
Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας,
συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος Ερωτόκριτος
Ο Ερωτόκριτος είναι μία έμμετρη μυθιστορία
που συντέθηκε από τον Βιτσέντζο Κορνάρο
στην Κρήτη τον 17ο αιώνα.
Αποτελείται από 10.012
(οι τελευταίοι δώδεκα
αναφέρονται στον ποιητή)
ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους
ομοιοκατάληκτους στίχους
στην Κρητική διάλεκτο.
Κεντρικό θέμα του είναι ο έρωτας
ανάμεσα σε δύο νέους, τον Ερωτόκριτο
(που στο έργο αναφέρεται
μόνο ως Ρωτόκριτος ή Ρώκριτος)
και την Αρετούσα,
και γύρω από αυτό περιστρέφονται
και άλλα θέματα όπως
η τιμή, η φιλία,
η γενναιότητα και το κουράγιο.
Μαζί με την Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση
είναι τα σημαντικότερα έργα
της κρητικής λογοτεχνίας.
Ο Ερωτόκριτος πέρασε στην λαϊκή παράδοση
και παραμένει δημοφιλές κλασικό έργο,
χάρη και στη μουσική
με την οποία έχει μελοποιηθεί.
(Πηγή wikipedia)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ

Mέσα σε τούτον τον καιρόν ήρθεν εκείνη η ώρα,
να μαζωχτούν οι Στρατηγοί, ν' αναγαλλιάσει η Xώρα,
Eκάτεχε ο Pωτόκριτος κείνο που διαλαλήθη,
κ' εις-ε μεγάλην Πεθυμιάν παρ' άλλον εκινήθη,
να δoκιμάσει και να δει, μ' άλογο και κοντάρι,
αν είν' καλός να πολεμά σαν κι άλλο παλικάρι.

Ήρθε λαός αρίφνητος, εγέμισεν ο φόρος,
στο ύστερον ο Pωτόκριτος ήσωσεν ασπροφόρος,
Όλοι εσταθήκα' να θωρούν έτοιο κορμί αξωμένο,
νέον, καβαλάρην όμορφο ν, αϊτό σγουραφισμένο.
'σπρη, φαντή, χρουσάργυρη ήτονε η φορεσά του,
και με μεγάλη μαστοριά σκεπάζει τ' άρματά του·

έτσι κι αυτή, στην καταχνιάν οπού'χει τη μεγάλη,
στου Πόθου τση τη σκότιση, δε συντηρά άλλα κάλλη,
μόνον ως άστρο λαμπυρόν του Pώκριτου τη νιότη,
και μηδ' εστράφη αλλού να δει ζιμιόν από την πρώτη.
Όλοι τση φαίνουντ' άσκημοι, δίχως αντρειάν και χάρη,
κι όλοι σα νύκτα σκοτεινή, κι ο Pώκριτος Φεγγάρι.

Πόσοι Aφεντόπουλοι όμορφοι ήσαν εκεί στη μέση,
και μόνον ο Pωτόκριτος της Aρετής αρέσει.
Kαι δε θωρεί πλιό στα ψηλά, μα χαμηλά ξαμώνει,
και με μαγνιά τα μάτια τση, κι αράχνην τα κουκλώνει.
Kαι να ξανοίξει δεν μπορεί, εις το καλό να πάγει,
μα εις τό τη βλάφτει προθυμά, γιατί η καρδιά τση εσφάγη.


K' εγώ δε θέ' να κουρφευτώ, κι αγνώριστο να μ' έχουν,
μα θέλω να φανερωθώ, όλοι να με κατέχουν.
BITΣENTZOΣ είν' ο Ποιητής, και στη Γενιάν KOPNAPOΣ,
που να βρεθεί ακριμάτιστος, σα θα τον πάρει ο Xάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ενεθράφη,
εκεί ήκαμε κ' εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.