Kompetencje wychowawcze autorstwa dr Alicji Czeredereckiej

Kategorie z wywiadu behawioralnego diagnozującego kompetencje wychowawcze autorstwa dr Alicji Czeredereckiej.

Kompetencje wychowawcze:

1. Wykorzystywanie przez rodziców własnych możliwości obiektywnych;
a) zaspokajanie potrzeb bytowych,
b) dysponowanie czasem dla dziecka,
c) stabilność i ciągłość warunków wychowawczych obejmująca zmiany miejsc pracy, zamieszkania, warunków materialnych, zaangażowanie w życie społeczne, więzi rodzinne, patologię psychiczną lub społeczną w środowisku wychowawczym, problemy zdrowotne.

2. Stymulowanie (rozwijanie i przekształcanie) rozwoju dzieci w poszczególnych obszarach funkcjonowania;
a) fizycznego: stanu zdrowia i sprawności,
b) poznawczego,
c) emocjonalnego (m.in. zaspokajanie potrzeb bezpieczeństwa, miłości, stymulowanie rozwoju uczuciowości wyższej),
d) obrazu własnej osoby (samooceny, wglądu, samodzielności, tożsamości),
e) społecznego (m.in. zaspokajanie potrzeby opieki i oparcia, manipulowanie zachowaniem i postawami dziecka, kształtowanie wzorów ról społecznych - w tym mężczyzny/męża/ojca i kobiety/żony/matki; relacji społecznych, w tym- w stosunku do drugiego opiekuna i innych członków rodziny, wymiany z otoczeniem- dawania i brania, strategii radzenia sobie w trudnych sytuacjach społecznych; postaw, wzorów i norm moralnych i religijnych).

3. Sposoby realizowania celów wychowawczych (które decydują o ocenie postaw wychowawczych):
a) zakres akceptacji,
b) zakres swobody,
c) zakres współdziałania,
d) zakres przyznawanych praw/ poszanowania indywidualności,
e) zakres konsekwencji i jednolitości (jednolitość odnosi się do sytuacji, kiedy rodzice mają więcej niż jedno dziecko, i oznacza niefaworyzowanie wybranych dzieci, a traktowanie ich w zależności od indywidualnych potrzeb i możliwości rozwojowych) w postępowaniu wychowawczym)

4. Kształtowanie kontaktów dziecka z drugim opiekunem:
a) umożliwianie kontaktów dziecka z drugim opiekunem,
b) korygowanie postawy dziecka wobec drugiego opiekuna,
c) pozostawianie dziecku swobody w okazywaniu uczuć wobec drugiego opiekuna,
d) uwzględnianie oddziaływań wychowawczych drugiego opiekuna i przekazywanie mu informacji o własnych oddziaływaniach.