تولید ناخالص داخلی (GDP) و محاسبه به روش ارزش افزوده

⭕️تولید ناخالص داخلی یا GDP، که معیاری برای سنجش ارزش کل کالاها و خدمات نهایی تولیدشده در یک کشور طی یک دوره زمانی خاص است، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی برای ارزیابی سلامت و قدرت اقتصاد یک کشور محسوب می‌شود. برای محاسبه GDP سه روش اصلی وجود دارد که هر کدام از زاویه‌ای متفاوت به اقتصاد نگاه می‌کنند، اما در نهایت به یک نتیجه مشابه می‌رسند.

🔷اولین روش، روش ارزش افزوده است. در این روش، ارزش افزوده هر بخش اقتصادی، مثل کشاورزی، صنعت یا خدمات، محاسبه می‌شود. ارزش افزوده به این معناست که از ارزش کل تولید یک بنگاه، هزینه مواد اولیه و خدمات واسطه‌ای که در فرآیند تولید استفاده شده‌اند، کسر می‌شود. سپس، با جمع کردن ارزش افزوده همه بخش‌های اقتصادی، مقدار GDP به دست می‌آید. این روش بر تولید تمرکز دارد و نشان می‌دهد هر بخش چقدر به اقتصاد کشور ارزش اضافه کرده است.

🔷روش دوم، روش مخارج است. در این روش، GDP از طریق جمع‌آوری تمام هزینه‌های انجام‌شده در اقتصاد محاسبه می‌شود. این هزینه‌ها شامل مصرف خانوارها، سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده توسط شرکت‌ها، مخارج دولت و خالص صادرات (یعنی صادرات منهای واردات) است. فرمول این روش به صورت GDP = C + I + G + (X - M) بیان می‌شود که در آن C مصرف، I سرمایه‌گذاری، G مخارج دولتی، X صادرات و M واردات است.

🔷روش سوم، روش درآمدی است. در این روش، GDP با جمع‌آوری تمام درآمدهای حاصل از تولید، مثل دستمزد کارگران، سود شرکت‌ها، اجاره املاک و مالیات‌های مرتبط با تولید، محاسبه می‌شود. این روش بر جریان درآمدی که از فعالیت‌های اقتصادی ایجاد می‌شود، تمرکز دارد.

✅به طور خلاصه، هر سه روش – ارزش افزوده، مخارج و درآمدی – راه‌های متفاوتی برای اندازه‌گیری یک مفهوم واحد هستند و هرکدام جنبه‌ای از اقتصاد را برجسته می‌کنند.

https://t.me/nerkh_ch