Nankör Nefs

Nankör Nefs
Söz: Derviş Güryel
Beste ve Düzenleme: Derviş Güryel

Işıklar sönünce yüzleşir insan kendisiyle,
Sessiz bir mahkeme kurulur kalbinin derininde.
Kimi gururdan kuleler diker önüne,
Kimi eğilir, bakamaz masumun gözlerine.

Sokakta bir can durur, dili yok ama ruhu dev,
Benimse sırtımda günahlardan ağır bir ev.
Onun sadakati ders verirken bu nankör nefse,
Eğilip yere bakmıyorsan, yazık her bir nefese.

İyi bir kalp, sızlamayı bilmeli önce!
Vicdan denen o ateş, içini delip geçince...
Dili olmayan bir canın, bir sadık dostun önünde,
Utanmalı insan, aynadaki silik yüzünde!
Kibrini söküp atmalı, gururu bir yana koyup,
Utanabilmeli insan, kendi ruhundan soyunup!

Bakma öyle yukarılardan, dünya kimseye kalmaz,
Mahcubiyet duymayan ruh, asla huzur bulmaz.
O dilsiz bakışta saklıdır en büyük ayıp,
İnsanlığını kaybeden, her şeyini etmiştir kayıp...

İyi bir kalp, sızlamayı bilmeli önce!
Vicdan denen o ateş, içini delip geçince...
Dili olmayan bir canın, bir sadık dostun önünde,
Utanmalı insan, aynadaki silik yüzünde!

Yerin dibine geçsin o sahte gururun...
Bir bakış yeter, eğer varsa biraz onurun.


TVplas Production
North Cyprus
WhatsApp: +90 533 863 6839