تاریخ کشور مصر 2

مصر تا سال ۱۸۰۵ کاملاً تحت سلطه عثمانی‌ها باقی ماند، به استثنای دوره کوتاه اشغال توسط فرانسه از سال ۱۷۹۸ تا ۱۸۰۱. مصر از سال ۱۸۶۷ به یک دولت خراج‌گذار عثمانی و به ظاهر خودمختار با عنوان خدیو‌نشین مصر تبدیل شد. با این حال، پس از جنگ انگلیس و مصر در سال ۱۸۸۲، خدیو‌نشین مصر تحت سلطه بریتانیا قرار گرفت. پس از جنگ جهانی اول و در پی انقلاب ۱۹۱۹ مصر، پادشاهی مصر تشکیل شد. اگرچه این پادشاهی به طور رسمی مستقل بود، بریتانیا همچنان کنترل امور خارجه، دفاع و سایر مسائل کلیدی را در دست داشت. اشغال مصر توسط بریتانیا تا سال ۱۹۵۴ ادامه یافت، تا اینکه با امضای توافقنامه انگلیس و مصر در همان سال به پایان رسید.

جمهوری مدرن مصر در سال ۱۹۵۳ تأسیس شد و با خروج کامل نیروهای بریتانیایی از کانال سوئز در سال ۱۹۵۶، رئیس جمهور جمال عبدالناصر (رئیس جمهور از ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۰) اصلاحات زیادی را معرفی کرد و جمهوری متحد عربی (با سوریه) را ایجاد کرد که عمر کوتاهی داشت. دوره ریاست جمهوری او همچنین شاهد جنگ شش روزه و ایجاد جنبش غیرمتعهدها در سطح بین‌المللی بود. جانشین او، انور سادات (رئیس جمهور از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱)، مسیر مصر را تغییر داد و از بسیاری از اصول سیاسی و اقتصادی ناصریسم فاصله گرفت، سیستم چندحزبی را مجدداً برقرار کرد و سیاست اقتصادی انفتاح را راه‌اندازی کرد. او مصر را در جنگ یوم‌کیپور در سال ۱۹۷۳ رهبری کرد تا شبه‌جزیره سینا را که از زمان جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ تحت اشغال اسرائیل بود، بازپس گیرد. این امر بعدها به امضای پیمان صلح مصر و اسرائیل منجر شد.