Swaminarayan Bhaktchintamani Fagva

રંગ સોરંગે રંગ્યા રંગીલો, રસ બસ થયા છે છબીલો;
પછી નાથ કહે સુણો તમે, માગો ફગવા તે આપિયે અમે. ૧૯
એમ કરી અલબેલે વાત, સુણી જન થયા રળિયાત;
વારુ માગશું અમે મહારાજ, દેજ્યો રાજી થઈ તમે રાજ. ૨૦
ત્યારે રાજ કહે રાજી છૈયે, માગો મનમાન્યું અમે દૈયે;
ત્યારે બોલ્યા જન જોડી હાથ, તમ પાસે એ માગિયે નાથ. ૨૧
મહાબળવંત માયા તમારી, જેણે આવરિયાં નરનારી;
એવું વરદાન દીજિયે આપે, એહ માયા અમને ન વ્યાપે. ૨૨
વળી તમારે વિષે જીવન, નાવે મનુષ્યબુદ્ધિ કોઈ દન;
જે જે લીલા કરો તમે લાલ, તેને સમજું અલૌકિક ખ્યાલ. ૨૩
સતસંગી જે તમારા કહાવે, તેનો કેદી અભાવ ન આવે;
દેશ કાળ ને ક્રિયાએ કરી, કેદિ તમને ન ભૂલિયે હરિ. ૨૪
કામ ક્રોધ ને લોભ કુમતિ, મોહ વ્યાપીને ન ફરે મતિ;
તમને ભજતાં આડું જે પડે, માગિયે એ અમને ન નડે. ૨૫
એટલું માગિયે છૈયે અમે, દેજ્યો દયા કરી હરિ તમે;
વળી ન માગીએ અમે જેહ, તમે સુણી લેજ્યો હરિ તેહ. ૨૬
કેદિ દેશો મા દેહાભિમાન, જેણે કરી વિસરો ભગવાન;
કેદિ કુસંગનો સંગ મા દેજ્યો, અધર્મ થકી ઉગારી લેજ્યો. ૨૭
કેદિ દેશોમાં સંસારી સુખ, દેશો મા પ્રભુ વાસ વિમુખ;
દેશો મા પ્રભુ જક્ત મોટાઈ, મદ મત્સર ઇરષા કાંઈ. ૨૮
દેશો માં દેહ સુખ સંયોગ, દેશો મા હરિજનનો વિયોગ;
દેશો મા હરિજનનો અભાવ, દેશો મા અહંકારી સ્વભાવ. ૨૯
દેશો મા સંગ નાસ્તિકનો રાય, મેલી તમને જે કર્મને ગાય;
એ આદિ નથી માગતા અમે, દેશો મા દયા કરીને તમે. ૩૦
પછી બોલિયા શ્યામ સુંદર, જાઓ આપ્યો તમને એ વર;
મારી માયામાં નહિ મૂંઝાઓ, દેહાદિકમાં નહિ બંધાઓ. ૩૧
મારી ક્રિયામાં નહિ આવે દોષ, મને સમજશો સદા અદોષ;
એમ કહ્યું થઈ રળિયાત, સહુએ સત્ય કરી માની વાત. ૩૨
દીધા દાસને ફગવા એવા, બીજું કોણ સમર્થ એવું દેવા;
એમ રમ્યા રંગભર હોળી, હરિ સાથે હરિજન ટોળી. ૩૩
થયા રસબસ રંગભીનો, ચાલો નાવા કહે નાથ દીનો;
પછી પોતે થયા અસવાર, સંગે ચાલિયા સખા અપાર. ૩૪
ગાતાં વાતાં નાવા નાથ ગયા, કરી લીલા નાતાં નાતાં તિયાં;
નાહી નાથ ચાલ્યા સખા સંગે, અતિ આનંદ ભર્યા છે અંગે. ૩૫
આવ્યા સંત બે નાથે બોલાવ્યા, કહો અમ સારુ ભેટ શું લાવ્યા;
કહે સંત લાવ્યા ફૂલહાર, નાથ કહે આવો લાવો આ વાર. ૩૬
પછી અશ્વથી હેઠા ઊતર્યા, સંતે પુષ્પના શણગાર કર્યા;
કંઠે આરોપ્યા ફૂલના હાર, બાંધ્યા બાજુ તે શોભે અપાર. ૩૭
તોરા ગજરા ફૂલના ધર્યા, કાને ગુચ્છ તે ફૂલના કર્યા;
બાંયે બેરખા કંકણ સાર, કર્યા ફૂલ તણા શણગાર. ૩૮
ધૂપ દીપ ઉતારી આરતી, કરી કર જોડીને વિનતિ;
કરી પૂજા ને લાગિયા પાય, નીર્ખી નાથ ત્રપત ન થાય. ૩૯
શ્યામ સલુણો શોભે છે અતિ, મનોહર સુંદર મૂરતિ;
નયણાં ભરીને નીર્ખે છે જન, જોઈ જીવન થયા મગન. ૪૦
જય જય કહે નિજ દાસ, લીધું સુખ દીધું અવિનાશ;
કરી લીળા અલૌકિક શ્યામે, શોભાવંત સારંગપુર ગામે. ૪૧
કર્યો સમૈયો સુંદર જાણો, ફાગણ સુદિ પૂન્યમ પ્રમાણો;
તે દિવસે નાથે લીલા કીધી, પછી સર્વેને શીખ જ દીધી. ૪૨