NA BANI / MYSZY & LUDZIE - Brocken

Widmo Brockenu można wziąć za mistyczne objawienie, ale to tylko rzadkie zjawisko optyczne; nasz własny cień na chmurze poniżej (stąd najczęściej obserwowany na górskich szczytach) w kształcie anioła o rozpostartych skrzydłach, otoczonego tęczową glorią. Cień opaczny, bo gdy pomachamy prawą ręką, anioł poruszy skrzydłem z lewej. Zwykle, nawet jeśli ktoś stoi obok, widzimy wyłącznie własny cień -- widmo jest samotne. Ma ono być jakoby złą wróżbą. Nie anioł to jednak, nie fatum, a jedynie załamanie światła, odbicie nas samych na szczycie.

Drugi utwór z jubileuszowej płyty „20 lat z górą" zespołu Na Bani. Tu jednak, dzięki gitarom naszego realizatora, Mariusza Wilke, w wersji raczej rockowej, która trafiła na płytę "Jesienną" grupy Myszy & Ludzie (wersja "nabaniowa" jest nieco bardziej akustyczna).

Muzyka: Izolda Trojanowska, słowa: Tom Borkowski. Zdjęcia zespołu autorstwa Bogny Kajdańskiej, Patrycji Naumczyk, Ani Szykiedans, Asi Wierzchowskiej i Marcina „Wallsona" Gmurka.

BROCKEN

Życia mniej z każdym oddechem e, D
Za odpowiedź tylko echo C, H7
Więc tu na szczytach o nic nie pytam C, D, e

Ktoś w góry szedł spotkać Boga e, D9
A tu świat leży odłogiem C7
Dokoła pusto, H7
tylko chmur lustro C, D9, e

Ja – jako anioł i Bóg sam - e, D9, C7
Oko opacznie puszczam C7
Na niby w niebie macham do siebie a7, D9, e

Sam siebie wywracam na nice e, D9, C7
W Boga złamane odbicie C7
Z przeciwnej strony duch urojony a7, D9, e

Nic nie ma tam ponad nami e, D, C
Ten szczyt zdobyliśmy sami E7/4
I nikt świata ciężaru nie dźwignie za nas e, D, C, E7/4

Tu też was Bóg nie usłyszy e
Lepiej zrozumcie tę ciszę A9
I lepiej by go nie było – gdzie jest ta miłość? C, D9, e

Ta ścieżka jest pusta jak kosmos
Stromizny rosną i rosną
I gdzieżby tu pomóc miał Bóg?

Nie Bóg nam wytycza szlaki
Nie stawia przy drodze znaków
Zdać się już lepiej na losy ślepe

A my życie mamy jedno
Raz tylko trafiamy w sedno
Nie sięgaj w przód, prawda jest tu

I nieba nie ma pod Bogiem
Ono i piekło są w tobie
Żyj na własną rękę, nie zdjęty lękiem

Nic nie ma tam ponad nami
Ten szczyt zdobyliśmy sami
I nikt świata ciężaru nie dźwignie za nas

Tu też was Bóg nie usłyszy
Lepiej zrozumcie tę ciszę
I lepiej by go nie było – co to za miłość?