«شاهد زمانه‌ی خود بودن» الزامات و مخاطرات بایگانی/سپیده سالاروند، گروه مداخله

•این جلسه به بررسی پرسش‌هایی می‌پردازد که از زیست شخصی و جمعی افراد برآمده‌اند: آرشیو کردن خود و آرشیو کردن دیگری، با تمرکز بر دوران جنبش ژینا و پس از آن. در این نشست، به پرسش‌هایی پرداخته میشود از جمله اینکه وقتی دیگران بخشی از آرشیو ما هستند، به چه مواردی باید توجه کنیم؟ چگونه می‌توانیم از دیگران محافظت کنیم، درحالی‌که عاملیت آن‌ها را مخدوش نکنیم؟
همچنین، به بایگانی کردن خود در زمانه‌ی تلاطم پرداخته می‌شود. اینکه چرا دوست داریم خودمان را ثبت کنیم؟ شاهد بودن برای ما چه اهمیتی دارد؟ در مسیر ثبت این زندگی، با چه مخاطراتی روبرو هستیم؟
این نشست تلاش می‌کند با تمرکز بر جنبش ژینا و زیست پس از سال ۱۴۰۱، به انواع شیوه‌های ثبت زندگی روزمره بیاندیشد. چطور از زندگی شخصی‌مان محافظت می‌کنیم در عین حال عاملیت خودمان را حفظ می‌کنیم؟ تجربیات ما و خاطره‌های ما چطور شکل می‌گیرند و چطور از دست می‌روند؟ دیگران چه تجربیاتی در آرشیو کردن دارند و چطور می‌شود از راه‌های متنوعی برای ثبت بهره‌ برد؟


•This session explores questions arising from personal and collective experiences: archiving oneself and archiving others, with a focus on the period of the Zhina movement and its aftermath. The discussion addresses questions, including what considerations come into play when others become part of our archive. How can we protect others while preserving their agency?
It also delves into the challenges of self-archiving in turbulent times: Why do we feel compelled to document ourselves? What is the significance of bearing witness? And what risks do we face in the process of documenting our lives?
Focusing on the Zhina movement and life after 2022, this session examines various methods of documenting daily life. How can we safeguard our personal lives while maintaining our agency? How are our experiences and memories shaped, and how might they be lost? The session also draws on others' experiences with archiving and discusses diverse approaches to documentation.



Bio

Sepideh Salarvand, born in 1991, is a cultural studies graduate based in Tehran. She has a strong interest in ethnography and has conducted research and practical work focusing on children and migrant child laborers. Her notable works include the book "It Felt Like I Was Mute: An Ethnography of Afghan Child Laborers," published by Kherad-e-Sorkh in 2019. She co-directed the documentary film "The Pit" with Aydin Halalzadeh, which premiered in 2021.

سپیده سالاروند، متولد ۱۳۷۰، دانش‌آموخته‌ی مطالعات فرهنگی و ساکن تهران است. او به مردمنگاری علاقه‌مند بوده و در حوزه‌ی کودکان و کودکان کار مهاجر فعالیت‌های پژوهشی و عملی انجام داده است. از جمله آثار او می‌توان به کتاب «انگار لال شده بودم: مردم‌نگاری کودکان کارگر افغانستانی» اشاره کرد که در سال ۱۳۹۸ توسط نشر خرد سرخ منتشر شد. علاوه بر این، او به همراه آیدین حلال‌زاده فیلم مستندی با عنوان «گود» ساخته که برای اولین بار در سال ۱۴۰۰ به نمایش درآمد.

"Modakhele" is a collective research project on art, designed to provide an opportunity for rethinking the meaning of art and the role it can play in society. The project stems from a profound dissatisfaction with various aspects of life and believes that art should create a space for dialogue about discontent and hope, offering creative solutions to confront crises. In "Modakhele", researchers and artists collaboratively reflect on art and its potential for fostering social change, particularly in Iran. The project also examines the elements that shape our understanding of social art and analyzes the dimensions, characteristics, and impacts of this understanding on the current situation.

گروه مداخله
مداخله یک پروژه‌ی پژوهشی جمعی درباره‌ی هنر است؛ پروژه‌ای که می‌خواهد امکان بازاندیشیدن در معنای هنر و نقشی که هنر می‌تواند در جامعه بازی کند را فراهم کند. ما احساس نارضایتی عمیقی نسبت به ابعاد مختلف زندگی‌هایمان می‌کنیم و باور داریم هنر می‌بایست بتواند به ما کمک کند که در مورد نارضایتی‌ها و امیدهایمان گفت‌وگو کنیم و به شکلی خلاقانه راهکارهایی برای مواجهه با این بحران‌ها پیدا کنیم. ما در «مداخله» می‌خواهیم با هم درباره‌ی هنر و امکان‌هایی که هنر برای تغییرات اجتماعی، به طور مشخص در ایران، پیش‌پایمان می‌گذارد بیندیشیم. درباره‌ی این که چه چیزهایی فهم ما از هنر اجتماعی را شکل می‌دهند و این فهم‌ چه ابعاد، ویژگی‌ها و تاثیراتی در وضعیت موجود دارد.