JEUGDZORG (KOPZORG) // Een documentaire door Antoni van de Geijn en Simon Plas

In 2015 heeft de overheid een stelselwijziging ingevoerd waarbij de jeugdzorg werd overgedragen naar de gemeenten. Dit noemen we ook wel de decentralisatie van overheidstaken naar gemeenten. De gemeente kreeg de regie bij het organiseren van de jeugdzorg en moesten lokaal afspraken maken met de aanbieders van zorg. Dit heeft echter volgens een recente rapportage van de Inspecties Gezondheidszorg en Justitie en Veiligheid geleid tot meer problemen in de jeugdzorg. Zij concluderen dat de jeugdbeschermingsketen vele zwakke plekken heeft. Als oorzaken worden naast de krapte op de arbeidsmarkt en uitstroom van gekwalificeerd personeel, ook de sterke groei van de vraag naar deze zorg genoemd.

Inmiddels heeft 1 op de 7 kinderen op de een of ander manier contact met jeugdzorginstanties, in 1997 was dat nog 1 op 27. Nu, zeven jaar later, zijn er lange wachtlijsten ontstaan en hebben vrijwel alle gemeenten te maken met een forse stijging van de kosten. De meeste gemeenten hebben niet genoeg geld om de jeugdzorg volledig te betalen, waardoor zij nog minder goed kan functioneren. Er zijn daarom veel politici die willen dat de decentralisatie in ieder geval gedeeltelijk teruggedraaid moet worden. Volgens staatssecretaris Van Ooijen bijvoorbeeld, is de jeugdzorg dan ook “stuk”. Hij heeft onlangs een groot aantal voorstellen gedaan om een deel van de stelselwijziging terug te draaien. Zo is een van de plannen om de zwaardere jeugdzorg pas te vergoeden als sprake is van bewezen effect en om mensen zelf verantwoordelijk te maken voor lichte opvoedkundige problemen.

Wij vinden het interessant om er achter te komen of al deze problemen ook in een doorsnee stad met een rijke en gezonde bevolking als Amstelveen aanwezig zijn. Om dit te onderzoeken hebben wij een onderzoeksvraag opgesteld, en deze luidt als volgt: Kan het college van B en W zorgen voor een goede kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de jeugdzorg in Amstelveen?