Zranieni u Źródła - nauczanie 18 06 2025 ks Wojciech Baran

https://mezczyzni.net/grupy-lokalne/k...

🔹 Wprowadzenie
Ks. Wojciech rozpoczął od żartobliwej anegdoty o ciotce kolegi z Podhala, która przed Mszą w kaplicy bez tabernakulum pytała wiernych, kto przystąpi do Komunii. Jej komentarze, jak np. „worek Panu Jezusów żeś zjadła, a gorszaś niż wszystkie diabły”, stanowiły punkt wyjścia do refleksji nad tym, dlaczego często mimo przyjmowania sakramentów, wciąż upadamy.

Cytując św. Pawła: „Nie czynię dobra, którego chcę, ale zło, którego nie chcę”, ks. Wojciech wskazuje na doświadczenie wewnętrznego paradoksu i pytanie: Dlaczego nie jestem w stanie wytrwać w dobru?

🔹 Chrześcijańska wizja człowieka
Chrześcijańska antropologia, stojąc między skrajnościami (skrajny optymizm czy pesymizm), ukazuje człowieka:

jako stworzonego na obraz i podobieństwo Boga,

jako koronę stworzenia, bardzo dobrego (por. Rdz 1),

jako istotę powołaną do komunii z Bogiem.

Ale coś się stało. W człowieku pojawiła się wewnętrzna rana, której doświadczenie jest powszechne i uniwersalne – to grzech pierworodny.

🔹 Spór Pelagiusza z Augustynem
Ks. Wojciech wyjaśniał różnice między dwiema wielkimi postaciami:

Pelagiusz: zakładał, że człowiek jest w stanie własnymi siłami, przez ascezę, modlitwę, samodyscyplinę osiągnąć doskonałość, a nawet nie grzeszyć.

Augustyn: z własnego doświadczenia życia grzesznego wiedział, że to łaska Boża przemienia człowieka. Bez niej człowiek nie jest w stanie nie grzeszyć.

To doprowadziło do rozwoju nauki o łasce – bez niej nie ma zbawienia.

🔹 Grzech pierworodny według Augustyna
Pierwszy grzech zniszczył pierwotną łaskę.

Cała ludzkość jest jego dziedzicem, czyli każdy człowiek rodzi się zraniony i pozbawiony łaski.

Ta rana to porządliwość, czyli wewnętrzna tendencja do grzechu.

Augustyn podkreślał, że:

„Nasza natura jest chora. Nasza natura jest zepsuta.”

🔹 Tomasz z Akwinu – rozwinięcie
Tomasz rozróżnia:

naturalną porządliwość, np. pociąg seksualny – jako chciany przez Boga,

od nieuporządkowanej porządliwości, która wyraża się we wszystkich grzechach głównych (pycha, chciwość, gniew itd.).

Tomasz podkreśla, że człowiek przez grzech został złupiony z łaski, a w naturze pojawiło się „zarzewie grzechu” – coś, co tylko czeka, by wybuchnąć, jak żar w piecu.

🔹 Obraz choroby i potrzeba łaski
Grzech pierworodny to jak choroba przewlekła:

jak cukrzyca – potrzebna codzienna „insulina” łaski,

jak nowotwór – może wybuchnąć w każdej chwili,

jak ciśnieniowiec – potrzebna codzienna kontrola.

Lekarstwem jest łaska Boża, bez niej nie jesteśmy sobą, nie jesteśmy w stanie żyć w zgodzie z naszym powołaniem.

🔹 Stan a czyn – dwa aspekty grzechu pierworodnego
Teologia rozróżnia:

„peccatum originale originatum” – stan grzechu w nas (skutki grzechu Adama),

od „peccatum originale originans” – konkretny grzech Adama.

Grzech pierworodny to stan, nie czyn. To nasza ludzka kondycja.

🔹 Sens chrztu
W chrzcie zostaje zmazana wina grzechu pierworodnego,

Człowiek nie jest już winien piekła,

Ale pozostaje w nim zarzewie grzechu – dlatego potrzeba codziennej współpracy z łaską.

🔹 Dwie drogi myślenia o grzechu pierworodnym
Dedukcyjna – od Adama i Ewy do naszej kondycji,

Indukcyjna – od naszej kondycji do źródeł w objawieniu.

Ks. Wojciech przestrzega, że dosłowna lektura opowieści o jabłku i wężu prowadzi do niezrozumienia przesłania. Biblia nie jest dziennikiem – ważny jest sens teologiczny, nie dosłowny opis wydarzeń.

🔹 Obecność złego – szatana
Grzech nie tylko jest rzeczywistością wewnętrzną, ale też konsekwencją działania złego ducha. Adam i Ewa byli kuszeni przez złego, ale nie mieli jeszcze zarzewia grzechu – dlatego ich decyzja była bardziej odpowiedzialna.

🔹 Zakończenie: modlitwa i błogosławieństwo
Ks. Wojciech wraz z organizatorami zaprosił wszystkich do modlitwy o łaskę dla nas samych, Kościoła i świata. Szczególnie modlono się za miejsca konfliktów (Ziemia Święta, Ukraina, Iran), prosząc, by łaska była większa niż grzech.