Homeyra - Homa Mirafshar Kofr Migoyam حمیرا و هما میرافشار کفر میگویم

هما میر افشار :

سر پنجه به چشمانم بگرفتم و بستم چشم
پيشاني خود پنهان بر پنجه خود كردم
تا داغ شكستم را از خلق كنم پنهان
اما تو كه مي بيني اما تو كه مي داني تنها ترم از تنها

اي ياور بي ياران اين دست من و اين دست من واين تو بس كن ديگر
اين بازي آخر به چه مي نازي خود مي شكني آسان هر چيز كه مي سازي
يك تن بود از ما تو اي رهبر گمراهان يا مي كشيم با خود يا مي كشمت آسان
نه صبح جلا دارد نه سينه صفا دارد اندوه غروبي نيست اميد به فردا چيست
امشب غم و فردا غم بي عشقم و بي عالم تنها ترم از تنها

اي ياور بي ياران اينك من و اينك تو داد دل من و بستان
از صفحه اين گيتي محوم كن و پاكم كن تا با تو در آميزم تا با تو درآميزم خردم كن خاكم كن

حمیرا :

خدايا كفر ميگويم پريشانم پريشانم
چه ميخواهي تو از جانم نمي دانم نمي دانم
مرا بي آنكه خود خواهم مرا بي آنكه خود خواهم
اسير زندگي كردي تو مسئولي خداوندا به اين آغاز و پايانم

من آن بازيچه اي هستم من آن بازيچه اي هستم
كه مي رقصم به هر سازت تو مي خندي .............. به اين چشمان گريانم

نه در مسجد نه ميخانه نه در ديري نه در كعبه
من آن بيد م كه مي لرزم دگر بر مرگ ايمانم

خدايي نا خدايي هرچه هستي غافله اي يارم
كه من آن كشتي كه من آن كشتي بشكسته اي در كام طوفانم

تويي قادر تويي مطلق نسوزان خشك وتر با هم
كه من فرياد ز نسلي آسي و قومي پريشانم