Księżyc nad Wawelem, Mariusz Parlicki

Srebrny dziedziniec i most,
srebrzą się szyby i okna
srebrne niebo i smok,
w srebrnych groszkach,
bo smok zapatrzył się
na srebrną noc nad Wawelem
srebrzy się jego brew,
srebrny wiatr wieje.

Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem
zmienia tak wiele.
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem
zmienia tak wiele.

Srebrna królowa i król,
srebrni dworzanie i dworki,
srebrne krzesła i stół
i srebra worki,
w których monet jest moc
srebrzących się do Księżyca
srebrny w katedrze ksiądz,
srebrna kaplica.

Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem
zmienia tak wiele.
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem
zmienia tak wiele.

Srebrny Stańczyk już wszedł
srebrzy się błazeńska czapka,
a mina jego to jest
srebrna zagadka,
srebrny na polu deszcz,
tron srebrny i srebrne dzwony,
srebrnym gwiazdom zaś lśnią
srebrne ogony.

Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem
zmienia tak wiele.
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem,
Księżyc nad Wawelem
zmienia tak wiele.

Mariusz Parlicki