غم بی غم | آستان جانان ۴۲ | غزل ۱۵۱ حافظ شیرازی

🍹حافظ برای رهایی از غم‌ها نسخه‌ای دارد!

«دمی با غم به سر بردن جهان یک‌سر نمی‌ارزد
به می بفروش دلق ما که از این بهتر نمی‌ارزد»

در این غزل، حافظ رندانه حافظ؛
از رهایی از زهد و ظاهرسازی‌هایی که در حقیقت، زندانِ جان‌اند سخن می‌گوید. چیزهایی که در ظاهر سرمایه هستند اما در زمان تنگنا وقتی به ان‌ها نیاز داریم به هیچ نمی‌ارزند.
از نظر او، ریا، تقوا، و پرهیزِ بی‌عشق توهمی بیش نیست—
زیرا وقتی می‌گوید:
«سجاده‌ی تقوی به یک ساغر نمی‌ارزد»،
یعنی همان چیزی که در چشم زاهد گران‌مایه است،
در نگاه آزادِ رند، هیچ ارزشی ندارد.

اینجا «می» نماد بیداری و خودشناسی است،
نه مستی و غفلت.
و رند، انسانی‌ست که از بندِ ترس و طمع رسته و ابرهای اوهام را زدوده
و حقیقت را در عشق یافته است.

🎙 روایتگر: محسن محمد
🎨 تصویر: مَه‌سیما هاشمی
📜 از نسخه‌ی دکتر محمد استعلامی

❤️ حمایت مالی 🤍
در «نفیر نی» ما به قانونی باور داریم که نه در کتاب‌ها، که در دل‌ها نوشته شده: قانون جبران.
اگر با ما هم‌قدم هستید، می‌توانید با همراهی‌تان، در تداوم این حرکت سهیم باشید.
ادامه‌ی این راه، نیازمند دل‌هایی‌ست که بخواهند، ببینند، و به‌اندازه‌ی توان‌شان ببخشند.

اطلاعات حساب بانکی برای مشارکت
5022-2913-3695-9976
هاشمی- بانک پاسارگاد
آیدی تلگرام برای هماهنگی و دریافت اطلاعات بیشتر
@nafireney_info


#حافظ #غم_بی_غم #حافظ_شیرازی #غزل #رندی #می #زهد #عرفان #شعر_فارسی #آستان_جانان #نفیر_نی